چيستي و تعريف آرمان شهر در مكتب اهل بيت عليهم السلام

How is a utopia characterized in the school of the household of the prophet

در اين مقاله مي خوانيم كه آرمان شهر تنها ذهن فيلسوفان و به ويژه فليسوفان سياست را به خود مشغول نداشته بلكه از دانشمندان تجربي تا هنرمندان را هم به تفكر واداشته است. اما برداشت ديني از مفهوم آرمان شهر و عناصر و مولفه هاي آن و شرايط تحقق آن و الگوهاي ذهني و عيني آن رنگ و بويي خاص به اين موضوع مي بخشد. مهم ترين عنصر و مولفه ي بنيادين صورت بخش آرمان شهر ديني، از نگاه نگارنده، فرهنگ ديني است، كه هم اولويت دارد و هم اوليت. لذا چند بررسي در دستور كار قرار دارد. يكي اين كه «فرهننگ ديني، كه اصلي ترين مولفه ي شكل دهنده ي آرمان شهر ديني است و راه هاي الگوپذيري از آن چيست؟»، و مهم تر از آن «نحوه ي سلوك و رويارويي انسان عصر حاضر با فرهنگ ديني چگونه بايد باشد؟». نويسنده، پاسخ سوالات اصلي خود را با رجوع به حاملان راستين رسالت و هاديان متعالي بشريت، يعني اهل بيت عصمت و طهارت? يافتني مي داند. فرهنگ اهل بيت? زيربنايي دارد و روبنايي. تا زيربناي فرهنگ اهل بيت? در دو ساحت عقيده و عمل انسان مسلمان معاصر نهادينه نشود، نوبت به روبنا نمي رسد و هر تلاش روبنايي در ترويج اين فرهنگ ناب دچار كاستي خواهد بود. نگارنده معتقد است زيربناي فرهنگ اهل بيت? ارتباطي در چهار ساحت دارد؛ رابطه ي انسان با خدا، رابطه ي انسان با خود، رابطه ي انسان با انسان هاي ديگر و رابطه ي انسان با طبيعت و جهان پيرامون خود. همچنين نويسنده متذكر است كه در نگاه آرماني بايد مراقب سقوط در ورطه ي ايده آليسم و ذهن گرايي بود. آرمان شهر ديني يك ايده ي واقع گرايانه است و هرگونه ذهن گرايي و ايده آل سازي افراطي آسيبي است كه مانع تحقق آن مي شود.

T he idea of utopia has preoccupied not only the minds of political philosophers, but those of experimental scientists and artists as well. Religions also have their own ideas of utopia, its main constituents and how it can materialize. According to the write, the most important constituent of a utopia is the religious culture. What is religious culture? How can it inspire the society? To provide answers to these questions, the writer turns to the teachings of the innocent Imams as the supreme guides of humanity. The writer argues that unless these teachings are not institutionalized in the society both in theory and practice, the culture of the society will not improve. These teachings provide relationships in four dimensions: relationship between man and God, relationship between man with himself, relationship between man and other men and relationship between man and nature and the environment. The wrier warns that in depicting a utopia, one should not fall into the trap of idealism. According to the writer, utopia can be a realistic goal, and any extremism prevents it from being materialized.