الزامات متقابل حوزه و حاكميت

Mutual obligations of the seminary and the government

نهاد مبارك حوزه، تداوم جريان رسالت و امامت در راستاي استمرار تعليم و تربيت، نهادينه سازي انديشه هاي الهي اسلام و حركت به سمت اهداف والايي است كه در رسالت و امامت طي گرديده و اكنون بايد تداوم زماني يابد، بالنده شود و به دفاعي همه جانبه و روشن گر از خود بپردازد و در برابر هجمه ها همچون سدي پولادين بايستد. بدين سان حوزه ي علميه، نهادي علمي، تربيتي است كه در آن عناصر مومن و هدفدار به پويشي علمي در راستاي درك حقايق ديني از درون كتاب و سنت مي پردازد. اين نهاد مبارك، در برابر حاكميت ديني، يعني حاكميتي الهي و اسلامي كه جوهره ي آن را قانون الهي و سنت هاي پاينده ي ديني تشكيل مي دهد، رسالت و وظيفه اي سنگين و بزرگ دارد. با اين كليت، حوزه ي علميه با حاكميت اسلامي، رابطه اي تشكيلاتي، ذاتي و ساختاري دارد، زيرا حاكميت با اين وصف، باليده از انديشه هاي اجتهادي حوزه ي علميه است. در راستاي انجام اين تكليف، حوزويان چند رسالت مهم دارند. 1 ) فهم اجتهادي و همه جانبه ي دين، به خصوص فهم جستارهاي سياسي و حاكميتي؛ 2 ) تبليغ بايسته و كارامد دين در اجتماع، كه در قالب هويت و ساختار حاكميت نمود مي يابد؛ 3 ) تقويت بنيان هاي نظري حاكميت ديني؛ 4 ) بسترسازي براي پياده نمودن دين در عرصه ي اجتماع؛ 5 ) قاعده سازي در فقه سياسي؛ بدين معنا كه قواعد اصلي و بنيادي حاكميت را، كه با توجه به امهات كلي آنها در دين بيان شده، استخراج نمايد و طبق زمان قاعده سازي كند و بالاخره قواعد فقه سياسي را تبيين قاعده مند و روزامد نمايد. 6 ) نماياندن توانايي فقه در اداره ي نظام اسلامي كه در اين راستا بايد به قانون گذاري، كشف قانون، وضع قواعد ناظر و موضوع يابي سياسي و حكومتي بنمايد.

T he seminary is an educational-scientific institution whose mission is to achieve the sublime goals set by the Prophet and the Imams, to institutionalize divine thoughts and to stand all oppositions against Islam. To this end, the seminary has an inherent connection with the Islamic government. The main responsibilities of the seminary members are as follows: 1. Offering a thorough understanding of Islam, especially of its political and leadership issues. 2. Advocating Islam by supporting the identity and structure of the Islamic government. 3. Strengthening the theoretical basis of religious government. 4. Paving the way for spreading religious thought in the society. 5. Extracting and updating jurisprudential rules. 6. Exhibiting the power of jurisprudence in governing the country.