پيامدهاي طرح تسهيل‌گران بر زنان روستايي شهرستان بويراحمد : (مطالعه موردي دهستان سپيدار

Impact of Facilitators Program on Rural Women

چكيده هدف اين پژوهش واكاوي پيامدهاي طرح تسهيل‌گري زنان روستايي در دهستان سپيدار واقع در شهرستان بويراحمد بود. از روش پيمايش به شيوه علّي- مقايسه‌اي بهره‌گيري شد. جامعه آماري پژوهش را زنان روستايي در دهستان سپيدار تشكيل دادند. حجم نمونه با استفاده از جدول نمونه‌گيري پاتِن، 210 نفر تعيين شد. آن‌گاه، با استفاده از نمونه‌گيري طبقه‌اي ساده، زنان مورد مطالعه در روستاهاي با و بدون طرح انتخاب شدند. در اين مطالعه سه گروه شامل، زنان فعال(شركت‌كننده در طرح در روستاهاي با طرح)، غيرفعال (بدون مشاركت در طرح در روستاهاي با طرح) و زنان در روستاهاي فاقد طرح مطالعه شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه‌اي بود كه روايي صوري آن را پانل متخصصان تاييد و پايايي آن نيز با يك مطالعه راهنما و ضريب آلفاي كرونباخ 70/0 تا 97/0 براي متغيرهاي گوناگون تعيين شد. در حيطه اقتصادي يافته‌ها نشان داد، زنان فعال نسبت به زنان دو گروه ديگر، از وضعيت اقتصادي مطلوب‌تري بهره‌مند بودند. در حيطه اجتماعي- فرهنگي نيز نتيجه‌اي مشابه به‌دست آمد. نتايج آزمون تحليل كواريانس روشن كرد كه طرح تسهيل‌گري زنان روستايي بر هر دو شاخص‌ اقتصادي و اجتماعي- فرهنگي زنان روستايي تاثير معناداري داشته است، به‌گونه‌اي كه، وضعيت اقتصادي زنان فعال 13/0 و وضعيت اجتماعي- فرهنگي آن‌ها 46/0 بهبود يافته است. واژگان كليدي زنان روستايي؛ طرح تسهيل‌گري؛ واكاوي؛ توانمندسازي؛ توسعه روستايي؛ بويراحمد

Abstract This study undertook to analyze the consequences of facilitating project on rural women in Sepidar Dehestan of Boyer-Ahmad County in Iran. Dehestan refers to a unit of settlement which is composed of a collection of rural villages. The study took the form of a causal-comparative design, and the survey method was used to collect the data. An actual village with and without the facilitating project was used as the strata. Therefore, the statistical population of the study was all rural women in villages of Sepidar in three strata: active, inactive, and the rural women in villages without the project. A multi-stage stratified random sampling was used to select rural women in each stratum. The final sample included 210 rural women in the villages. Face-to-face interviews were used to collect data with the aid of the questionnaire. The questionnaire was pre-tested and revised based on the pilot study. Findings showed that the economic situation of active rural women was better in comparison with inactive and the women in villages without the project. Similar result was found in socio-culture dimension. The results of analysis of covariance revealed the project had a significant influence on rural women with regard to the socio-economic criteria. Therefore, the economic and socio-culture status of rural women in villages with the project were improved 0.13 and 0.46 respectively. Keywords Rural Women; Facilitating; Economics; Socio-Culture; Boyer-Ahmad