اجماع و نقش آن در استنباط احكام كيفري

Unanimity and its Role in Deducting Criminal Precepts

بر خلاف اهل سنت، فقهاي شيعه اجماع را به دليل كشف از قول معصوم حجت دانسته و بدين ترتيب آن را يكي از مصاديق سنت در كنار كتاب و عقل، از راه هاي دست يابي به حكم شرعي به شمار آورده اند. اين مساله مي تواند شان اجماع را بر فرض پذيرش آن، در حد خبر واحد تنزل دهد و استناد به چنين ادله اي را در احكام كيفري به دليل مسلم بودن مساله احتياط در دما و نفوس و ظني بودن اين ادله، با چالش هايي روبرو سازد. اين نوشته درصدد است با نقد استناد به اجماع در استنباط احكام كيفري، برخي مصاديق مبتني بر اجماع را نقل و بررسي كند.

Despite the Sunnites, jurists of Shiite have considered unanimity a reason due to its power of decoding the innocents saying, and therefore have counted it as a factor of tradition along with the Book and Wisdom as the ways of reaching true religious rules. The matter can decrease unanimity’s status - if ever being accepted- to a single narrator tradition and therefore can cause the invoking of such a reasoning to be confronted with some challenges, knowing for sure that the case of blood and soul are to be dealt with plenty of caution. It is tried in this article to introduce and discuss the issues based on unanimity though the criticism of invoking unanimity in deducting criminal precepts