بررسي اثر روزه بر شاخص هايي از سندرم متابوليك

Effect of Ramadan fasting on some components of metabolic syndrome

سابقه و هدف: سندرم متابوليك مجموعه اي از علايم شامل چاقي، اختلال چربي خون، افزايش فشارخون، عدم تحمل گلوكز و ديابت نوع II مي باشد. هدف از اين بررسي، تعيين اثر روزه در ماه رمضان بر حساسيت به انسولين در افراد مبتلا به سندرم متابوليك است. روش بررسي: در اين مطالعه، 55 مرد مبتلا به سندرم متابوليك در گروه سني 9/8±1/34 سال مورد بررسي قرار گرفتند. اين افراد قبل و بعد از 30 روز مداخله، از نظر وزن، محيط دور كمر، فشار خون، TG (تري گليسريد)، HDL-C (ليپوپروتيين با دانسيته بالا)، VLDL (ليپوپروتيين با دانسيته بسيار پايين)، LDL (ليپوپروتيين با دانسيته كم)، گلوكز ناشتاي پلاسما (FPG)، انسولين ناشتاي خون، شاخص هاي حساسيت به انسولين شامل QUICKI (quantitative insulin sensitivity)، HOMA-IR(Homeostasis model assessment of insulin resistance) و HOMA-IR/1 بررسي شدند. از ياد آمد 24 ساعته خوراك جهت بررسي دريافت انرژي و مواد غذايي قبل و طي دوره روزه داري استفاده شد. يافته ها: متوسط دريافت كل انرژي روزانه در زمان روزه داري 91/33±56 كيلوكالري كاهش يافت (005/0p=). پس از 30 روز مداخله Homa-IR/1، QUICKIو HDL-C بطور معني داري افزايش يافتند (به ترتيب 001/0p= ، 004/0p= و 005/0p=) و ميزان گلوكز خون ناشتا به طور معني داري كاهش يافت (005/0p < ). پس از اتمام ماه رمضان، آناليز رگرسيون خطي رابطه معني داري را ميان شاخص هاي HOMA-IR، HOMA-IR/1 و QUICKI با محيط دور كمر نشان داد (به ترتيب 01/0p < ، 458/0r=؛ 05/0p < ، 396/0-r= و 05/0p < ، 342/0-r=). نتيجه گيري: اين بررسي نشان داد كه روزه در ماه رمضان علي رغم كاهش ناچيز در ميزان كالري دريافتي سبب افزايش حساسيت به انسولين در افراد مبتلا به سندرم متابوليك مي شود.

Background: Insulin resistance is a feature of a number of clinical disorders including type 2 diabetes, glucose intolerance, obesity, dyslipidemia and hypertension clustering in the so-called metabolic syndrome. The purpose of this study was to evaluate the effect of Ramadan fasting on insulin sensitivity in subjects with metabolic syndrome. Material and methods: In this study 55 males (34.1± 8.9 years) with metabolic syndrome were studied. Blood pressure, waist circumference, body weight, high density lipoprotein (HDL-C), triglyceride, fasting plasma glucose (FPG), fasting blood insulin and insulin resistance indices (QUICKI or quantitative insulin sensitivity check index, HOMA-IR or Homeostasis model assessment of insulin resistance and 1/HOMA-IR) were evaluated before and after 30 days of Ramadan fasting (2 meals at 12 hours intervals). The dietary intake was estimated by 24 h recall before and after fasting. Results: The total daily energy intake was decreased by 56± 33.91 Kcal per day in the fasting period (p = 0.005). 1/HOMA-IR, QUICKI and HDL-C were significantly increased (p = 0.005, p = 0.001 and p = 0.004) and FPG significantly decreased (p < 0.005) after fasting. Simple linear regression analysis demonstrated that HOMA-IR, 1/HOMA-IR and QUICKI were related to waist circumference after intervention (r = 0.458, p < 0.001; r = -0.396, p < 0.05; r = -0.342, p < 0.05). Conclusion: This study showed that combined change in the number and timing of meals and portioning of the entire intake into only 2 meals per day might increase insulin sensitivity in subjects with metabolic syndrome even when the decrease in energy consumption was minimal.