اثرات ريوي مواجهه مزمن با گرد و غبار سيمان در كارگران صنعت سيمان

Pulmonary effects of chronic cement dust exposure

چكيده مقدمه: اگر چه يكي از مخاطرات مهم در صنعت سيمان اثرات مواجهه با گردوغبار سيمان بر سيستم تنفسي است شواهد متناقضي در زمينه ارتباط بين مواجهه با گردوغبار سيمان و بروز علايم تنفسي با اختلالات عملكرد ريوي وجود دارد. هدف از اين مطالعه بررسي دقيق‌تر تاثيرات مواجهه با گردوغبار سيمان بر اندكس‌هاي ريوي و شكايات تنفسي كارگران شاغل در كارخانجات سيمان مي‌باشد. روش بررسي: در اين مطالعه كوهورت گذشته‌نگر 182 نفر از كارگران صنعت سيمان در دو گروه در معرض مواجهه با گردوغبار سيمان (گروه مورد) و بدون مواجهه با گردوغبار سيمان (گروه شاهد) بررسي شدند. براي ارزيابي ميزان مواجهه از نمونه‌هاي محيطي ذرات كلي گردوغبار استفاده شد. پس از معاينه باليني و تكميل پرسشنامه استاندارد تنفسي، شاخص‌هاي اسپيرومتري تمام كارگران مطابق با گايدلاين ATS/ERS اندازه گيري شد. يافته‌ها: ميانگين ذرات كلي گردوغبار اندازه‌گيري شده براي گروه با مواجهه 36/17 ميلي‌گرم بر متر مكعب و براي گروه بدون مواجهه 86/0 ميلي‌گرم بر متر مكعب بود. طبق نتايج به دست آمده شيوع علايم تنفسي شامل خس‌خس سينه، تنگي نفس و سرفه در گروه مواجهه در مقايسه با گروه كنترل افزايش قابل‌توجهي داشت. افت قابل توجه ميانگين درصد شاخص‌هاي اسپيرومتري شامل PEF، FEV1، FEF 25-75، FEV1/FVC و FVC در كارگران با مواجهه با گردوغبار سيمان مشاهده شد (05/0P < ). در كارگران با مواجهه بالا شيوع بالاتر بيماري‌هاي انسدادي راه هوايي مشاهده شد. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد كارگران بخش توليد سيمان كه در معرض مواجهه با گردوغبار سيمان هستند در خطر پيشرفت علايم ريوي و افت شاخص‌هاي اسپيرومتري مي‌باشند.

Background: Although one of the most important occupational hazards in cement industry is the effect of cement dust exposure on respiratory system, there is controversy about the relationship between exposure to cement dust and respiratory symptoms and pulmonary function impairment. Our aim was to assess the effects of cement dust exposure on respiratory symptoms and lung capacities of cement workers more thoroughly. Methods: In this retrospective cohort study, a total of 182 cement workers in two groups exposed to cement dust (case group) and non-exposed to cement dust (control group) were assessed. For exposure assessment, environmental samples of total dust were collected. For all workers after physical exam and filling ATS standard questionnaire, spirometry was done in accordance with ATS/ERS guidelines. Results: The measured total dust levels contained a mean concentration of 17.36 mg/m3 for exposed group and 0.86 mg/m3 for non-exposed group. According to the results of this study, the prevalence of respiratory symptoms included wheezing, dyspnea and cough in the exposed group was significantly more than control group. A statistically significant reduction in average percent of PEF, FEV1, FEF25-75 and FEV1/FVC was seen in the workers exposed to cement dust (P value < 0.05). The highly exposed workers had a significantly higher prevalence for obstructive respiratory disease. Conclusion: Our survey suggests that cement production workers with exposure to cement dust are at risk of developing respiratory symptoms and reduced spirometric indices. Key words: cement dust, respiratory symptoms, spirometry