اثربخشي درمان تعامل والد- كودك بر خودكارآمدي والدگري مادران كودكان دچار درخودماندگي با كنش وري بالا

Effectiveness of parent-child interaction therapy on parental self-efficacy of mothers of children with high-functioning autism

هدف: هدف پژوهش تعيين ميزان تاثير احتمالي درمان تعامل والد-كودك بر خودكارآمدي والدگري مادران كودكان درخودمانده با كنش وري بالا بود. روش: روش پژوهش شبه آزمايشي با طرح تك آزمودني و نمونه گيري به شيوه دردسترس بود. پنج زوج مادر-كودك از «مركز ساماندهي درمان و توانبخشي اختلالات اتيستيك» انتخاب شدند و حدود 17 هفته «درمان تعامل والد-كودك» آيبرگ (1999) را دريافت كردند. مادران «مقياس خودكارآمدي والدگري در مداخله زودهنگام» گيموند، ويلكاكس و لاموري (2008) را در خط پايه، بين دو مرحله درمان، يك هفته پس از درمان و دو مرحله پيگيري تكميل كردند. يافته ها: يافته ها حاكي از افزايش خودكارآمدي والدگري چهار مادر به ميزان كم تا متوسط (از 49/0 تا 50 درصد) و كاهش 49/5 درصدي اندازه اثر در نفر پنجم بود. با اين همه، ميزان رضايت مادران از درمان بسيار بالا بين 80 تا 88 درصد بود. نتيجه گيري: درمان تعامل والد-كودك اجمالاً باعث بهبود ضعيف تا متوسط خودكارآمدي والدگري مادران كودكان دچار درخودماندگي با كنش وري بالا مي شود. با توجه به تاثيرگذاري محدود اين درمان بر خودكارآمدي والدگري، لازم است در آينده به برنامه هاي آموزش والدين با جهت گيري اوليه در اين زمينه و بررسي آثار چنين مداخله هايي در گروه مادران كودكان دچار اختلال هاي طيف درخودماندگي توجه بيشتري شود.

Aim: The aim of this study was to explore any possible effect of Parent-Child Interaction Therapy (PCIT) on parental self-efficacy (PSE) of mothers of children with high functioning autism (HFA). Method: This study follows a single-subject semi-experimental design. Recruitment was based on access ability. PCIT, developed by Eyberg (1999), was applied on five mother-child pairs in the Center of Treatment for Autistic Children, for about 17 weeks. PSE was assessed by the Early Intervention Parenting Self-Efficacy Scale (EIPSES, Guimond, Wilcox & Lamorey, 2008) during one baseline assessment; one assessment between the two stages of intervention; one week after treatment termination; and two follow-up assessments. Results: findings indicated that PSE was improved low to moderately (0.49 to 50%) on four mothers, and it was reduced about 5.49% in one of them. However, mothers seem to be satisfied from PCIT (80 to 88%). Conclusion: PCIT has low to moderate effect size on motherʹs PSE. In accordance to the limitated efficacy of this treatment, Examining the efficacy of other programs that are primarily concentated on motherʹs PSE in autism spectrum disorders has to be aimed in future studies.