تحليل معناشناختي «توجه به علم خدا و آثار آن در رفتار انسان» از ديدگاه آيات و روايات

The Semantic Analysis “Considering God’s Knowledge and Its Effects on Men’s Conducts” from the Perspective of the Quran Verses and Islamic Traditions

از ديدگاه آيات و روايات، «توجه انسان به علم خدا» آثاري مبارك براي او دارد. در ميان اين آثار، تاثيرات اخلاقي اين موضوع چشمگيرتر به نظر مي‌رسد. «توجه به علم خدا»، هم سبب «پرهيز از رذايل» است و هم «آراستگي به فضايل». مقصود از «پرهيز از رذايل»، ترك «گناه، ظلم، هواپرستي و مانند آن» است. تعدادي از مصاديق جزيي‌تر اين موضوع در آيات و روايات نام برده شده است؛ مانند: پرهيز از بخل، بدگويي، تهمت، خيانت، خودستايي و ريا. با بررسي آيات و روايات، رابطه ميان كليدواژه‌هاي اين حوزه معنايي، قرار داشتن همه آن‌ها در خويشتن‌داري انسان از گناهان و رذايل است. ميان اين حوزه معنايي و برخي ديگر از حوزه‌هاي معنايي، رابطه‌اي نزديك وجود دارد؛ مانند رابطه «آثار توجه به علم خدا» و «آثار ذكر الله» كه عموم و خصوص من وجه است.

From the point of the Quran verses and Islamic traditions, men’s considering God’s knowledge embodied (resulted in) many good effects. Among these consequences, moral influences of this subject seem more conspicuous. “considering God’s knowledge” causes the prevention of evils and so having virtues. The meaning of the prevention of evils is to stop sins, oppression, self-interest and so on. Some of the more general instances are mentioned by the Quran verses and Islamic traditions such as the prevention of jealousy, backbiting, accusation, betrayal, self-absorbed and hypocrisy. With respect to the Quran verses and Islamic traditions, the communication between key words of this semantic field is being all of these in men keeping away from sins and evils. There is a close relationship between this semantic field and some other semantic fields like the effects of considering God’s knowledge and the effects of remembrance (Dhik’r) of Allah is a partial order. (resemble each other in many points and denial iv a few aspects).