ريخت شناسي داستان همسفر اثر‌هانس كريستين اندرسن

Morphology of Hans Christian Anderson’s Story of »Fellow- traveler«

قصه گويي هنري است جهاني كه انسان ها براي سرگرمي‌ و تعليم زيستن به نوع بشر از آن سود جسته اند. زمان پيدايش قصه هاي عاميانه به درستي معلوم نيست، ولي پيشينه اي به قدمت تاريخ دارند و به دليل همين قدمت و اصالتشان است كه در زير و بم تاريخ زنده مانده اند. ولاديمير پراپ؛ محقق روسي، با بررسي صد قصه عاميانه، عمل و نقش قهرمانان و ضد قهرمانان قصه‌هاي عاميانه و ميزان اهميت آن اعمال و نقش‌ها را تحت عنوان خويشكاري مورد مطالعه قرار داد. انديشه اساسي در ريخت شناسي، توصيف قصه بر پايه اجزا تشكيل دهنده آن و همچنين بيان ارتباط و همبستگي اي است كه بين اين سازه ها وجود دارد. ريخت و شكلي كه داستان هاي عاميانه براساس آن شكل گرفته اند از 31 اصل و خويشكاري پيروي مي كند. هدف از اين پژوهش بررسي ريخت شناسي داستان همسفر اثر‌ هانس كريستين اندرسن و نماياندن اصول خويشكاري حاكم بر داستان و پيدا كردن مهم ترين و اساسي ترين عنصر شكل دهنده آن است كه به نظر مي رسد در اين داستان عنصر ياريگر و بعد از آن عنصر شرير نسبت به ساير عناصر نقش برجسته تري را ايفا مي كنند. روش به كار گرفته شده در اين پژوهش، شيوه ريخت شناسي ولاديمير پراپ است.

Story telling is a universal art which humans have utilized to entertain and to teach the way of living to mankind. The emergence date of the folk tales is not properly clear, however, the antiquity of the folk tales is as long as the history itself, and it is due to this very antiquity as well as their originality that they have survived ups and downs of the history. The fundamental thought in morphology is the description of the story on the basis of its components, as well as the explanation of the relationship and coherence among these constructions. The structure and shape based on which folk tales are formed follows thirty one principles and functions. The present research aims at investigating the morphology of the story of “Fellow- traveller”, written by Hans Christian Anderson, representing the function principles governing the story, and finding the most important and most essential element of shaping it. It seems that in this story, the “helper” element and the “wicked” element, respectively, play a more prominent part than the other elements. The method used in this research is Vladimir Propp’s morphology approach.