بررسي رهيافت اندرو فينبرگ و مارتين هايدگر براي برون‌رفت از فضاي تكنولوژيك حاكم

در اين مقاله، پس از نگاهي اجمالي به رهيافت اندرو فينبرگ و مارتين هايدگر براي برون‌‌رفت از فضاي تكنولوژيك حاكم ، مقايسه‌‌اي ميان نگرش اين دو متفكر در مواجهه با جهاني كه در آن زندگي مي‌‌كنيم انجام مي‌شود. فينبرگ داخل‌‌ساختن ارزش‌‌هاي دموكراتيك در طراحي‌‌هاي تكنيكي را راه‌كار رهايي قلمداد مي‌‌كند و هايدگر از آمادگي براي ظهور خدايي نجات‌‌دهنده سخن مي‌‌گويد. با وجود آن‌‌كه فينبرگ و هايدگر هر دو به جهاني بديل براي زيست آدمي مي‌‌انديشند، در چگونگي بديل‌‌انديشي با يك‌ديگر تفاوت بنيادي دارند. فينبرگ بديل‌‌انديشي را در سطح اونتيك دنبال مي‌‌كند و هايدگر در سطح اونتولوژيك. با توجه به تفاوت نگرش هايدگر و فينبرگ به خطرهاي فضاي تكنولوژيك حاكم، نهايتاً توضيح داده مي‌‌شود كه رهيافت فينبرگ در پارادايمي قرار مي‌‌گيرد كه هايدگر خواهان گذر از آن است.

In this essay, after regarding a brief overview of Feenberg and Heideggerʹs views on the current technological atmosphere, their approaches to escaping from this atmosphere will be compared. Feenberg considers emancipation on the basis of democratic values. On the other hand, Heidegger analyzes the present technological world in a more fundamental level, and considers the dangers of modern technology from a different point of view. He talks about preparation of readiness for the advent of a saving God. Finally, It will be explained that considering the differences between their attitudes regarding the dangers of the dominant technological atmosphere, Feenbergʹs approach belongs to the technological paradigm which Heidegger criticizes.