تاثير الگوي توانمندسازي خانواده محور بر كيفيت زندگي كودكان سن مدرسه مبتلا به آسم

The effect of family-centered Empowerment Model on quality of life school age children with asthma

مقدمه: آسم شايع‌ترين بيماري مزمن دوران كودكي است كه بر كيفيت زندگي بيماران و خانواده‌هاي آن ها تاثير مي‌گذارد. اين پژوهش با هدف تعيين تاثير الگوي توانمندسازي خانواده‌محور بر كيفيت زندگي كودكان سن مدرسه مبتلا به آسم انجام شد. مواد و روش ها: اين پژوهش يك مطالعه نيمه‌تجربي است كه 172 كودك 12-6 ساله مبتلا به آسم به صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و بر‌اساس مراجعه به كلينيك آسم و آلرژي بيمارستان افضلي پور كرمان به دو گروه مداخله و كنترل تقسيم شدند. ابزار گردآوري داده‌ها شامل پرسشنامه اطلاعات جميت شناسي و "پرسشنامه كيفيت زندگي كودكان مبتلا به آسم" “PAQLQ: Pediatric Asthma Quality of Life Questionnaire” بود. روايي محتواي ابزار با نظر سنجي از 10 نفر از صاحب نظران و پايايي با استفاده از ضريب آلفا كرونباخ (80/0) مورد تاييد قرار گرفت. الگوي توانمندسازي شامل 4 مرحله (افزايش دانش، خودكارآمدي، عزت نفس و ارزشيابي) از طريق بحث گروهي، نمايش و مشاركت آموزشي براي گروه مداخله اجرا و پرسشنامه‌ها قبل و بعد از مداخله تكميل گرديدند. براي تحليل داده‌ها از SPSS نسخه 16 استفاده شد. يافته ها: قبل از مداخله دو گروه مداخله و كنترل از نظر متغيرهاي جمعيت شناسي و ميانگين نمرات كيفيت زندگي همسان شدند. اختلاف معناداري بعد از مداخله از نظر ميانگين نمرات كيفيت زندگي مختص آسم بين دو گروه مشاهده گرديد (05/0P < ). بعلاوه، قبل و بعد از مداخله در گروه مداخله از نظر نمرات كيفيت زندگي تفاوت معناداري (001/0P < ) مشاهده شد. نتيجه‌گيري: اجراي الگوي توانمندسازي خانواده‌محور در افزايش كيفيت زندگي كودكان سن مدرسه مبتلا به آسم در ابعاد مختلف نشانه‌هاي جسمي، محدوديت فعاليت و عملكرد عاطفي موثر بود. لذا پيشنهاد مي‌شود براي ساير بيماري‌ها نيز اجرا شود.

Introduction: Asthma is a common chronic illness in children that effects patients` and their families` quality of life. The aim of this study was to determine the effect of family-centered Empowerment Model on quality of life of school aged children with asthma. Materials and Methods: This study was a quasi-experimental research on 172 children between 6 and12 years old, whom were referred to asthma clinic in Kerman Afzalipoor Hospital. For this purpose, in control and experimental group were selected based on convenience sampling. Data was gathered using "Pediatric Asthma Quality of Life Questionnaire" and was approved with content validity and reliability (?=0.80). The model has four stages (increase knowledge, self-empowerment, self-steam and evaluation) and was used in discussions, demonstrations and cooperative leanings with experimental group. The participants completed questionnaire before and after intervention. For data analysis SPSS/16 was used. Findings: Results showed that before intervention there was not any significant difference between two groups in quality of life scores. However, after intervention, quality of life scores in experimental and between two groups was different (p < 0.05). Conclusion: Findings showed that the designed model has improved quality of life in children (symptoms, activity limitation, and emotional function). Hence, usage of this model is also suggested for other chronic illness.