پيش بيني اثربخشي سازماني بر اساس هوش هيجاني مديران ورزشي استان لرستان

Prediction of Organizational Effectiveness according to Emotional intelligence of managers and directors of sport federations of Lorestan Province

هدف پژوهش پيش بيني اثربخشي سازماني بر اساس هوش هيجاني مديران ورزشي استان لرستان بود. طي يك تحقيق همبستگي از ميان جامعه آماري مديران ورزشي استان لرستان كه تعداد آنها 95 نفر بود، حجم نمونه بر اساس جدول كرجسي و مورگان 76 نفر تعيين شد كه به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند و به پرسشنامه هاي هوش هيجاني گلمن و اثربخشي سازماني راتر پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون آزمون t تك نمونه اي، ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه به روش گام به گام به وسيله نرم افزار SPSS تحليل شد. نتايج نشان داد بين مولفه هاي خودمديريتي و مديريت روابط هوش هيجاني با اثربخشي سازماني مديران ورزشي استان لرستان رابطه مستقيم معني داري مشاهده شد (05/0P < ). هم چنين نتايج نشان داد مولفه هاي خودمديريتي و مديريت روابط هوش هيجاني توان پيش بيني اثربخشي سازماني مديران ورزشي را دارند و 24/0 واريانس اثربخشي سازماني آنها را تبيين مي كنند. بنابراين مي توان نتيجه گيري كرد با افزايش هوش هيجاني مديران ورزشي در زمينه خودمديريتي و مديريت روابط مي توان اثربخشي سازماني آنها را افزايش داد.

The main purpose of this study was to predict the organizational effectiveness regarding the emotional intelligence of sport managers of Lorestan province. Among 95 sport managers of Lorestan province, 76 of whom were selected randomly based on Krjcy and Morgan table. The subjects were answered emotional intelligence questionnaire of Goleman and organizational effectiveness questionnaire of Rater. Data were analyzed by one sample t-test, Pearson correlation coefficient and multiple regression analysis in SPSS software. Results have shown that there is a direct correlation between management of EQ relations and self-management elements and organizational effectiveness of sport managers of Lorestan province (p < 0/05). In addition, findings have shown that self-management elements and management of EQ relation have the ability to effect the prediction of organizational effectiveness of sport managers and the variance of 0/24 has specified their organizational effectiveness. So it can be concluded that by growing the EQ levels of sport managers in the field of self-management and relationship management, the organizational effectiveness of them can be increased.