مقايسه‌ كلوميفن و تاموكسيفن بر حاملگي در زنان نابارور ناشي از اختلال تخمك گذاري

Comparison between Tamoxifen and Clomiphene Citrate in Pregnancy Rate in Infertile Women with Ovulation Dysfunction

مقدمه: اختلال تخمك گذاري يكي از مهم ترين دلايل ناباروري در زنان است. در اين بيماران به طور معمول از كلوميفن سيترات براي القاي تخمك گذاري استفاده مي‌شود. اما برخي بيماران به اين دارو مقاومند يا به رغم تخمك گذاري موفق، قادر به حاملگي نيستند. تاموكسيفن تركيب غيراستروييدي مشابه كلوميفن است كه براي القاي تخمك‌گذاري (ovulation Induction) بكار مي‌رود ولي عوارض نامطلوب كلوميفن را بر اندومتر ندارد. هدف: مقايسه دو دارو در القاي تخمك گذاري و حاملگي مواد و روش ها: در اين كارآزمايي باليني، 144 بيمار دچار ناباروري مراجعه كننده به درمانگاه از فروردين 1385 به بعد، كه با آزمايش هاي گوناگون، ناباروري به علت اختلال تخمك گذاري در آنان به اثبات رسيده بود به صورت Block Randomization در دو گروه قرار داده شدند(تعداد بيماران براساس نمونه پايلوت تعيين شد). به بيماران گروه 1 درمان شونده كلوميفن(150 ميلي گرم در روز به مدت 5 روز) و به بيماران گروه 2 تاموكسيفن(40 ميلي گرم در روز به مدت 5 روز) روز تجويز شد. سپس، با سونوگرافي ترانس واژينال در روزهاي 16-12 چرخه تخمك گذاري، الگو و ضخامت اندومتر بررسي شد. در پايان، بيماران از نظر حاملگي و عوارض مرتبط پي گيري شدند. سپس، با آمار توصيفي و آزمون هاي X2 و تي و نرم افزار SPSS آناليز آماري انجام شد. P جهت معني دار بودن كمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. نتايج: در هر گروه، 72 بيمار درمان شدند. ميزان تخمك گذاري در گروه تحت درمان با كلوميفن به طور معني دار بالاتر از گروه تاموكسيفن بود )05/0(P < . ميزان حاملگي در كساني كه تخمك گذاري داشتند در هر دو گروه مشابه بود. اما اين ميزان در كل بيماران دريافت كننده هر دارو در گروه تاموكسيفن به طور معني دار كمتر بود و از نظر الگو و ضخامت اندومتر و عوارض درمان بين دو گروه تفاوت معني دار بدست نيامد. وضعيت بيماران دو گروه از نظر نمايه توده بدني، سن، مدت ناباروري و حجم تخمدان مشابه بود. نتيجه گيري: تاموكسيفن به عنوان درمان اوليه القاي تخمك گذاري روش كارآمد و مناسبي نيست.

Introduction: Ovulation disorders are one of the most important causes of infertility in women. Clomiphene citrate is used commonly in such patients for the induction of ovulation. But some of the patients are resistant to this drug or even if they have successful ovulation, they may not become pregnant. Tamoxifen is a non steroidal compound like as clomiphene, that is used for ovulation induction, while it doesn’t have undesirable effect of clomiphene on endometrium. Objective:The purpose of this study , is comparison between these two drugs for ovulation induction and pregnancy. Materials and Methods: In this clinical trial, 144 women with infertility were placed in two groups in Block randomization form, who were referred to clinics since March 2006 till March 2008 and were diagnosed to have only ovulatory factor infertility by different tests. (The number of patients was determined according to the pilot study). The treatment of first group was 40mg/day by Tamoxifen and of second group was clomiphene150mg/day from days3 till 7 of menstrual cycle. Then, by using transvaginal sonography in 12-16 days of cycle, they were tested for follicular growth, endometrial thickness and pattern. Finally, the patients were followed up for pregnancy and side effects related to it. Afterwards, descriptive statistics and x2 and T-Test and SPSS software statistical analysis were carried out. (P < 0.05) was considered as statistically significant). Results: In each group, 72 patients were treated. The ovulation rate in group 2 was meaningfully higher than that in group 1 (P < 0.05). The pregnancy rate in the patients who had ovulation in both groups was similar. But pregnancy rate in patients who received clomiphene citrate was higher. There was no significant difference between the 2 groups in terms of endometrial thickness, pattern and the side effect of treatment. The patients’ conditions in 2 groups were similar in terms of BMI, age, the duration of infertility and ovarian volume. Conclusion: The results of this study show that using TMX as the first treatment for ovulation induction is not effective and suitable.