تحليل جايگاه زن و شاه به عنوان نمادهايي از كهننمونه «مركز»

“Woman” and “King” as Archetypal Symbols of “Centre”

«مركز» بهعنوان يك كهننمونه، از ديرباز زندگي فردي و اجتماعي بشر را سامان داده و هر گاه مورد غفلت و بي‌‌توجهي واقع شده، موجب گسستگي و پريشاني رواني گرديدهاست. اين كهننمونه در حماسه‌هاي اسطوره‌اي نيز جايگاهي ويژه دارد؛ قهرمان داستان‌هاي حماسي، براي رسيدن به مركز يا حفظ آن، همه نيرو و قواي خويش را صرف مي‌كند تا به جايگاهي متعالي دست يابد و در اصطلاح روان‌شناسي ژرفا، به «فرديت» برسد. از جمله مهم‌ترين نمادهاي مركز در حماسه‌هاي اسطوره‌اي، مي‌توان به زن و شاه اشاره كرد كه بسياري از اعمال پهلوانانه قهرمانِ حماسي بر گردِ آنان رخ مي‌دهد. در اين مقاله، به ياري روان‌شناسي ژرفا، به تحليل اين دو نماد مي‌پردازيم.

Since early times, “Centre” as an archetype, has been so decisive in individual and social life that any kind of inattention to that has brought about psychological dissociation and perturbation. In mythical epics, this concept holds such a specific place that the hero does his best to attain the central position because he believes that this achievement is “elevation”, or “individuality” in terms of Depth Psychology. Two of the most important symbols of “center” in mythical epics are “woman” and “king” which are analyzed in this article through using the basics of Depth Psychology.