شيوع كم‌كاري مادرزادي تيروييد در نوزادان استان خراسان جنوبي

Prevalence of congenital hypothyroidism In South Khorasan province (2006-2010)

زمينه و هدف: كم‌كاري مادرزادي تيروييد از شايع‌ترين بيماري‌هاي غدد درون‌ريز و از علل مهم و قابل پيشگيري عقب‌ماندگي ذهني محسوب مي‌شود. اين مطالعه جهت بررسي ميزان شيوع كم‌كاري مادرزادي تيروييد در نوزادان استان خراسان جنوبي انجام شد. روش تحقيق: اين مطالعه توصيفي گذشته‌نگر روي نوزادان متولد شده استان خراسان جنوبي كه از تيرماه 1385تا اسفندماه 1388 در طرح غربالگري هيپوتيروييد مادرزادي شركت داده شده بودند، انجام شد. نوزادان با TSH (Thyroid-stimulating hormone) پاشنه پاي بيشتر يا مساوي 5 فراخوانده شدند. سپس سطح سرمي TSH آن‌ها اندازه‌گيري شد. نوزاداني كه سطح سرمي TSH بيشتر يا مساوي mU/L 10 داشتند، به عنوان بيمار كم‌كاري مادرزادي تيروييد محسوب شدند. از نرم‌افزار SPSS جهت آناليز داده‌ها استفاده شد. يافته‏ها: از 38987 نوزاد متولد شده، 1248 (21/3 درصد) نوزاد فراخوانده شدند. از اين تعداد 71 نوزاد (83/1 درصد) TSH سرمي بيشتر يا مساوي mU/L 10 داشتند كه هيپوتيروييد در نظر گرفته شدند. در غربالگري اوليه در نوزادان هيپوتيروييد مقدار TSH پاشنه پا در 45 درصد بين 5 تا 10، در 20 درصد بين 10 تا 9/19 و در 35 درصد 20 و يا بالاتر (mU/L) بود. شيوع بيماري 1 در 549 تولد زنده به دست آمد. پسران 6 درصد بيشتر از دختران مبتلا به كم‌كاري تيروييد بودند. 6/98 درصد از مادران نوزادان هيپوتيروييد مبتلا به بيماري تيروييد نبودند. 7/50 درصد بيماران ساكن شهر بودند. نتيجه‏گيري: شيوع هيپوتيروييدي مادرزادي در استان خراسان جنوبي بالاست. با توجه به اهميت اين بيماري در ايجاد عقب‌ماندگي ذهني، ترغيب والدين به شركت در طرح غربالگري كم‌كاري مادرزادي تيروييد ضروري به نظر مي‌رسد