سرگرداني سوژه‌ ها در متن جهاني: تبيين تيوريك روايت سوژه در جهان رسانه اي

Global Subjects Confusion: Theoretically Addressing the Subject Narration in the World of Media

عصر نوين را بسياري از متفكرين (از جمله كاستلز، واتيمو، هاروي، گيدنز، بودريار) عصر سلطه منطق رسانه دانسته‌اند. مهم‌ترين ويژگي رسانه هاي ارتباطي در عصر جديد، جهاني بودن آن است. به گونه اي كه رسانه به بخشي جدايي ناپذير از زندگي روزانه بسياري از سوژه هاي انساني تبديل شده است. زندگي روزمره سوژه هاي انساني در مواجه با رسانه، تغييرات زيادي را تجربه كرده است. بسياري از اين تغييرات در نگاه تيوريك پارادايم هاي فلسفي و جامعه شناختي بازنمايي شده‌اند. مقاله حاضر به دنبال بررسي همين تغييرات است. به عبارتي بهتر، مقاله حاضر در پي بررسي تيوريك روايت سوژه در رويكردهاي مختلف مي‌باشد. نتايج پژوهش نشانگر اين امر است كه رويكردهاي تحليل رسانه (از رويكرد تاثيرات رسانه تا مكتب بيرمنگام و مطالعات پسااستعماري) نگاهي تا حدود زيادي متفاوت به نقش سوژه‌ها در تحليل رسانه به عنوان يك متن جهاني دارند. در رويكردهاي تاثير رسانه، مخاطب به عنوان يك سوژه آگاه نفي مي‌شود. همين نگاه با تفاوت‌هايي ايديولوژيك در نگاه فرانكفورتي‌ها هم ادامه مي‌يابد. اما در تفكرات پست مدرنيسم و به طور خاص در ديدگاه جياني واتيمو، براي رسانه وجهي رهايي بخش قايل مي‌شود كه در آن سوژه‌ها مي‌توانند از حاكميت كلان روايت‌ها رهايي يابند. به هر صورت، اگر با نگاهي پارادميك به مسيله نگاه كنيم مشخص مي‌شود كه هيچ كدام از تيوري‌ها و رويكردهاي تحليل رسانه را نمي‌توان به طور كامل در يك پارادايم جاي داد. تلاقي و درهم تنيدگي پارادايمي، از ويژگي روايت‌هاي سوژه در رويكردهاي نظري تحليل رسانه مي‌باشد.

Many scholars recognize the current age as being dominated by media logic. The most important characteristic of communication media in modern times is their global nature; so that media have become the integral part of many human subjects’ routine lives. The routine lives of people have undergone many changes by the effects of media. Some of these changes have been illustrated theoretically by philosophical and sociological paradigms. This paper aims to study these changes; in other words, we are going to theoretically study subject narration according to different approaches. In fact, we cannot put all theories and approaches of media analysis in just one paradigm. The labyrinth of paradigms is a characteristic of subject narrations in the theoretical approaches of media analysis.