كيفيت زندگي و حمايت اجتماعي درمبتلايان به نارسايي احتقاني قلب و جمعيت سالم

Quality of life and social support in congestive heart failure patients and healthy people

مقدمه: نارسايي احتقاني قلب يكي از مهمترين بيماريهاي مزمن در سراسر جهان مي باشد كه بيماران مبتلا به آن با عوامل تنش زاي متعدد جسمي و رواني مواجه هستند كه منجر به كاهش كيفيت زندگي آنان مي شود. يكي از عواملي كه مي تواند به كاهش مشكلات بيماران مزمن و بهبود كيفيت زندگي آنان كمك نمايد، حمايت اجتماعي از سوي منابع مختلف مي باشد. هدف: اين مطالعه با هدف تعيين كيفيت زندگي در بيماران مبتلا به نارسايي احتقاني قلب و مقايسه آن با كيفيت زندگي در جمعيت سالم و نيز بررسي حمايت اجتماعي و رابطه آن با كيفيت زندگي بيماران انجام گرفته است. روش كار: مطالعه حاضر يك مطالعه همبستگي است، روش نمونه گيري بصورت نمونه گيري آسان بوده، بدين منظور 125 بيمار مبتلا به نارسايي احتقاني قلب واجد شرايط مراجعه كننده به بيمارستانهاي شهر مراغه و 125 نفر جمعيت سالم بطور همزمان طي 10 ماه انتخاب و داده ها با پرسشنامه تلفيقي و تعديل شده مشتمل بر سه بخش دموگرافيك، كيفيت زندگي و حمايت اجتماعي و با روش مصاحبه جمع آوري گرديد. داده ها پس از جمع آوري با نرم افزار SPSS(Ver.15) تجزيه و تحليل شد؛ براي تحليل داده ها از آمار توصيفي(ميانگين، ميانه، فراواني، انحراف معيار) و آمار استنباطي (آزمون تي مستقل، آزمون كاي دو، تست دقيق فيشر، ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون چند متغيره) استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كيفيت زندگي در6/49% از مبتلايان نارسايي احتقاني قلب نامطلوب مي باشد و تفاوت معني داري با كيفيت زندگي جمعيت سالم دارد(0001/0 > p). در زير شاخه هاي كيفيت زندگي، بعد اجتماعي در 2/83% بيماران مطلوب بود و تفاوت معني داري با بعد اجتماعي كيفيت زندگي در جمعيت سالم نداشت، در حاليكه ابعاد رواني (2/63%) و جسمي (2/63%) در بيشتر بيماران نامطلوب و در جمعيت سالم مطلوب بودند. حمايت اجتماعي در 2/51% بيماران مطلوب بود و بين كيفيت زندگي و حمايت اجتماعي رابطه مستقيم و معني داري وجود داشت (2/0=r و 03/0 > p). نتيجه گيري: با توجه به رابطه ي مثبت بين كيفيت زندگي و حمايت اجتماعي پيشنهاد مي شود برنامه ريزان مراقبتي و مسيولين ترتيبي اتخاذ نمايند تا علاوه بر تقويت حمايت ابزاري، حمايت عاطفي و اطلاعاتي نيز در اين گروه تقويت و بدين طريق موجب بهبود كيفيت زندگي بيماران گردد.

Introduction: Congestive heart failure (CHF) is one of the most important chronic diseases in the world that these patients are faced with various physical and psychological stressful factors which leads to decreasing quality of life. Social support by all sources can lead to decreasing problems in CHF patients and increasing quality of life in them Objective: The aim of study was to determine quality of life in CHF patients and comparing it with QOL of healthy people and also determine the social support of CHF patients, and measuring the relationship between QOL and social support in CHF patients. Methods: This is a correlationalstudy and samples were chosen by simple sampling. For this purpose, 125 eligible CHF patients who referred to hospitals in city of Maragheh, and 125 healthy people were selected simultaneously during a period of ten months. Data were collected using an integrated three part questionnaire including demographics, quality of life, and social support completed by interview. Data after collection were analyzed using SPSS (Ver.15), descriptive statistics (Mean. Median, Frequency, Standard Deviation) and Inferential statistics (T-independent test, Chi-square, Exact Fisher test, Pearson correlational test, Multiple Regression. Results: Findings indicated that quality of life was undesirable in 49.6% and had significant difference with QOL of healthy people(P < 0.0001). In subsectors of quality of life, social dimension was desirable in 83.2% of patients and showed no significant difference with healthy people, while in physical dimension (63.2%) and psychological dimension (63.2%) in most of the patients were undesirable and in most of the healthy people were desirable. Social support in 51.2% of CHF patients were desirable, and there was a direct and significant relationship between these two variables (p < 0.03, r = 0.2). Conclusion: In attention to positive relationship between QOL and social support it is suggested that health care planners and managers in addition to increasing instrumental supports, emotional and informational support should be promoted in order to improve patients’ quality of life.