مميزي باليني ترخيص با رضايت شخصي در بيمارستان دكتر صولتي اروميه

Clinical Audit of Self-Discharge against Medical Advice in Dr. Soulati Hospital in Urmia, Iran

مقدمه: يكي از مشكلاتي كه در پي نارضايتي بيماران ايجاد مي‌شود، ترخيص بدون توصيه پزشك است كه علاوه بر موانعي كه در روند درمان بيماري ايجاد مي‌كند، بيمارستان‌ها را هم با مشكلات اساسي مواجه مي‌كند. هدف اين مطالعه، تعيين فاكتورهاي ترخيص با رضايت شخصي و انجام مداخلات مناسب و امكان‌‌‌‌‌‌پذير جهت كاهش آن در بيمارستان مورد مطالعه بود. روش بررسي: مطالعه‌ي حاضر يك مطالعه‌ي مداخله‌ايي از نوع قبل و بعد بود كه در سال 91-1390 در بيمارستان دكتر صولتي اروميه اجرا گرديد. ابتدا بر اساس فرم‌هاي ترخيص با رضايت شخصي جمع‌آوري شده در دفتر حاكميت باليني بيمارستان و نظرسنجي از پرستاران، ميزان و دلايل ترخيص با رضايت شخصي استخراج و آناليز شد. مداخلات مناسب از جمله ايجاد ارتباط مناسب بين پزشك و بيمار، اطلاع‌رساني صحيح در زمان پذيرش و برگزاري كلاس‌هاي آموزشي توسط تيم حاكميت باليني بيمارستان انتخاب شد و 4 ماه پس از اجراي مداخلات، اين اطلاعات دوباره آناليز و با نتايج قبل از مداخله مقايسه شد. داده‌ها به وسيله‌ي نرم‌افزار Excel تحليل و اطلاعات در قالب آمار توصيفي ارايه شد. يافته‌ها: ميزان ترخيص با رضايت شخصي قبل از انجام مداخلات 6/4 درصد بود. اين ميزان 4 ماه بعد از اجراي مداخلات به 8/2 درصد كاهش يافت. ناتواني در پرداخت هزينه‌ها، مشكلات خانوادگي و شخصي، احساس بهبودي، نارضايتي از درمان و دوره‌ي طولاني درمان بيشترين دلايل ترخيص با رضايت شخصي در بيمارستان مورد پژوهش بود. نتيجه‌گيري: بيماران به دلايل متفاوت، بيمارستان را با وجود توصيه‌ي پزشكان ترك مي‌كنند. شناسايي ريسك فاكتورهاي ترخيص با رضايت شخصي، يكي از گام‌هاي مهم طراحي مداخلات مهم در اين زمينه مي‌باشد. ارتقاي ارتباط مناسب بين پزشك و بيمار، ارتقاي كيفيت خدمات بيمارستان و استفاده از مددكاران اجتماعي راه‌كارهاي مناسبي براي كاهش اين ميزان هستند. واژه‌هاي كليدي: ترخيص بيمار؛ رضايت شخصي؛ مميزي باليني؛ حاكميت باليني؛ مديريت بيمارستان

Introduction: Discharge against medical advice (DAMA) may expose patients to an increased risk of adverse medical outcomes. We conducted an intervention based on the factors associated with discharge against medical advice for reducing DAMA. Methods: This was a pretest-posttest intervention conducted in Dr. Soulati Hospital in Urmia, Iran, in 2011- 2012. We analyzed the data extracted from the clinical governance office forms about self-discharge. After determining causes of discharge against medical advice (DAMA) according to data in 2011, we designed an intervention in clinical governance team to reduce the rate of self-discharges. Interventions like effective relationship among physician and patient, financial support in DAMA cases, and assessing patients’ decision-making capacity were designed. Four months after implementing, we analyzed self-discharges prevalence rate and result was compared with the previous year. Data were analyzed using the Excel software and information presented by descriptive statistics. Results: The rate of DAMA in the study hospital was found to be 4.6% which decreased to 2.8 percent of all the discharged patients 4 months after the intervention. Among patients who discharged against medical advice in this study, family or financial obstacle, patient’s healthy feeling, dissatisfaction with their care, dislike of the hospital environment, prolonged hospitalization, and patient judgment of improvement were the most important factor for their decision. Conclusion: Discharge against medical advice comes from many factors and information about the reasons for DAMA is necessary for identifying implementable strategies to reduce the likelihood and adverse health consequences of DAMA. Enhancement of doctor-patient communication, improvement of hospital environment and social workers could reduce the DAMA rate. The need for a clearly documented system or guidelines for assessing and managing such patients is highlighted. Keywords: Patient Discharge, Personal Satisfaction, Clinical Audit, Clinical Governance, Hospital Administration