عدالت در شاخص‌هاي مالي سلامت ايران در فاصله‌ي اجراي برنامه‌هاي سوم و چهارم توسعه

Equity in Financial Indicators of the Health in Iran during the Third and Fourth Development Programs

سلامت يك پروسه‌ي چند محوري و در عين حال بسيار مهم است، از يك سو عوامل بسياري در ايجاد و تداوم آن نقش دارد و حاصل مشاركت تمام دستگاه‌هاي اجرايي يك جامعه است و از طرف ديگر تاثير قابل توجهي بر ساير بخش‌هاي جامعه دارد. آن چه در ارايه‌ي خدمات سلامت اهميت بسيار دارد، مساله‌ي عدالت است. در اين مقاله سعي شد تا با بررسي آمار موجود، عادلانه بودن خدمات سلامت كشور در فاصله‌ي سال‌هاي برنامه‌هاي سوم و چهارم توسعه مورد بررسي قرار گيرد. اين مطالعه در پايان سال 1390 به صورت مروري انجام و براي گردآوري اطلاعات از موتورهاي جستجو و منابع كتابخانه‌اي بهره‌گيري شد. سپس يافته‌ها با توجه به هدف اصلي پژوهش، انتخاب و مرتب گرديد. همان طور كه بررسي‌ها نشان داد، اگر چه براي گسترش عدالت در سلامت از لحاظ محتواي قانوني و تدوين برنامه در كشورمان كاستي وجود ندارد، اما در اجرا، مسايل و مشكلات عديده‌اي را ملاحظه مي‌نماييم و با گذشت سال‌هاي متمادي و پايان يافتن برنامه‌هاي سوم و چهارم توسعه، تحليل آماري و گزارشات مدون ساليانه كه به چه ميزان اهداف برنامه محقق شده است، در دست نيست. ليكن طبق بررسي‌ها روند حركت شاخص سياست‌هاي بخش سلامت نتوانسته است تا تغيير معني‌داري در جهت بهبود عدالت در دسترسي مالي ايجاد كند. با اين وجود، پيشرفت‌هايي نيز داشته‌ايم اما لازم است كه در اين زمينه پژوهش‌هاي بيشتري صورت گيرد و علل ريشه‌اي عدم موفقيت برنامه‌ها بررسي شود. واژه‌هاي كليدي: عدالت؛ سلامت؛ شاخص‌هاي مالي سلامت؛ برنامه‌هاي توسعه