رابطه ميان مصرف متيل‌فنيدات و اضطراب كودكان مبتلا به اختلال كمبود توجه - بيش‌فعالي

مطالعه حاضر به‏منظور تعيين رابطه ميان، مدت مصرف داروي متيل‏فنيدات و ميزان اضطراب در كودكان مبتلا به ADHD انجام‏شد. اين مطالعه از نوع توصيفي– مقطعي بود كه 32 كودك (6-12 سال) مبتلا به ADHD در سه گروه ؛ 1- بدون درمان، 2- درمان كوتاه‏مدت (1 تا 3 ماه) و 3- درمان بلند‏مدت (بيش از 3 ماه) با داروي متيل‏فنيدات مورد ارزيابي قرار‏گرفت. اعضاي گروه‌ها از نظر سن و بهره هوشي همتا شدند و پرسش‏نامه كانرز والدين، مقياس سنجش بيش فعالي- نقص توجه براساس ملاك‌هاي DSM-IV و مقياس اضطراب آشكار كودكان در مورد هر سه گروه اجرا گرديد. نتايج حاكي از وجود تفاوت معنادار بين سه گروه از نظر مقياس اضطراب و عامل نگراني – فزون حساسي بود و آزمون تعقيبي شفه نشان‏داد كه گروه اول و دوم اين تفاوت معنادار را ايجاد‏كرده‏‌اند. اين در حالي بود كه تفاوت معناداري بين سه گروه در مقياس‏هاي كانرز و سنجش بيش فعالي- كم توجهي مشاهده‏نشد. اين مطالعه نشان‏داد كه متيل‏فنيدات در كوتاه‏مدت مي‌تواند باعث ايجاد اضطراب كودكان مبتلا به ADHD شود در‏حالي‏كه در طولاني‏مدت اين اثر نشان‏داده‏نشد.

The aim of this study was to examine the relationship between “the duration of using methylphenidate” and “anxiety” in children with attention-deficit hyperactivity disorder (ADHD). In this cross-sectional study, 32 children (ages 8–12) with ADHD were investigated in tree groups: non medication, short-term use of methylphenidate (1-3 month) and long-term use of this medication (more than 3 month). They were matched for age and intelligence quotient. For each group, Conner’s Parent Rating Scale-48, ADHD Rating Scale based on DSM-IV criteria and Revised Childrenʹs Manifest Anxiety Scale were administered. The Finding indicated meaningful differences in the anxiety and worry-hypersensitive factors between groups and Scheffe test showed significant difference between group one and group two but no meaningful difference was found in Conner and ADHD Rating Scales. The results show that short-term use of methylphenidate may explain the anxiety in children with ADHD.