تنوع بيماري‌زايي جدايه‌‌هاي Pythium aphanidermatum عامل پوسيدگي ريشه چغندرقند در ‌ايران

Pathogenic variability of Pythium aphanidermatum isolates the causal agent of sugar beet root rot in Iran

در سال‌هاي 1386 تا 1389 از مناطق عمده كشت چغندرقند در مراحل مختلف رشد محصول نمونه برداري شد. از مجموع 71 نمونه بيمار، 23 جدايه P. aphanidermatum خالص سازي و شناسايي گرديد. بررسي تنوع بيماريزايي در مراحل بذر، گياهچه و گياه بالغ، نشان داد كه جدايه‌‌هاي P. aphanidermatum از نظر بيماريزايي اختلاف معني داري با يكديگر دارند. جدايه‌‌هاي مورد بررسي در سه گروه بيماريزاي قوي، متوسط و ضعيف گروه بندي شدند. در هر سه مرحله از آزمون بيماريزايي جدايه 8P از استان آذربايجان غربي، بيماريزاترين جدايه در بين جدايه‌‌هاي مورد بررسي بود. همچنين از واكنش زنجيره‌اي پلي مراز جهت تاييد شناسايي جدايه‌‌هايP. aphanidermatum استفاده شد. نتايج نشان داد كه در جدايه‌‌هاي P. aphanidermatum آغازگر OPA-15‌ ايجاد يك قطعه تقريبي 2000 جفت بازي (bp) و آغازگر OPB-08‌ ايجاد دو قطعه تقريبي 1000 و 1850 جفت بازي (bp) نمود. ‌اين سه قطعه در تمام جدايه‌‌هاي P. aphanidermatum مورد بررسي، تكثير شد. الگوي بدست آمده در جدايه‌‌هاي P. aphanidermatum با هيچكدام از جدايه‌‌هاي P. ultimum، P. oligandrum، P. deliense،Phytophthora drechsleri ، Fusarium solani و Rhizoctonia solani شباهت نداشت. به‌اين ترتيب مي‌توان از دو آغازگر OPA-15 و OPB-08 در شناسايي جدايه ‌هاي P. aphanidermatum از گونه‌‌هاي ديگر پي‌تيوم و ساير قارچ‌هاي مسبب پوسيدگي ريشه چغندرقند استفاده نمود.

During 2007-2010, diseased samples of sugar beet were collected from fields in major sugar beet production areas of Iran in different growth stages. From 71 diseased samples, 23 isolates of Pythium aphanidermatum were isolated. On the basis of pathogenic variability in seed, seedling and mature stages of sugar beet, the results showed that P. aphanidermaum isolates have significant differences in their pathogenicity. All of the tested isolates were classified in 3 groups with high, moderate and low pathogenicity. 8P isolate from West Azarbaijan province had the highest pathogenicity among investigated isolates in each 3 stages. PCR fingerprinting was used to confirm identification of P. aphanidermatum isolates. The results showed an individual band approximately 2000 bp using OPA-15 and two bands (1000 and 1850 bp) using OPB-08 decamer primers. The bands were observed through all P. aphanidermatum isolates. The banding patterns of P. aphanidermatum was not similar to other species including P. ultimum, P. oligandrum, P. deliense, Phytophthora drechsleri, Fusarium solani and Rhizoctonia solani. It seems that OPA-15 and OPB-08 primers are capable to identify P. aphanidermatum from other root rot agents of sugar beet as well as other pythium species.