تغيير سياست جمعيتي جمهوري اسلامي ايران و پيامدهاي امنيتي آن

Iran`s population policy change and its security implications

از گذشته هاي دور جمعيت يكي از مباحث اصل محققين ، فلاسفه و دولتمردان بوده است. در همين زمينه ديدگاه هاي مختلفي نيز ارايه شده است. در ايران نيز سياست جمعيتي پس از يك سري فراز و نشيب هايي در حال حاضر بر پايه تنظيم خانواده و كنترل جمعيت قرار گرفته است كه در طي زمان اجرا با موفقيت هايي نيز همراه بوده است. اما اخيرا توسط برخي ادامه آن مورد ترديد قرار گرفته و ضررت تغيير آن بيان مي گردد. در اين مطالعه سعي بر اين بود ه تا با يك روش تحقيق توصيفي – تحليلي ضرورت آن تبيين و پيامدهاي امنيتي احتمالي آن بررسي گردد. پس از پژوهش مشخص گردديد كه در شرايط كنوني كشور هيج گونه ضرورتي براي تغيير سياست جمعيتي قبلي وجود ندارد و در صورت تغيير پيامدهاي امنيتي در پي خواهد داشت كه در راس آن وابستگي هر چه بيشتر كشور به استكبار جهاني است.

Population has been one of the main topics of scholars, philosophers and statesmen and in this field different perspectives are presented since the distant past. Population policy in Iran after some ups and downs nowadays is based on family planning and population control that has been associated with success during the time of its implementation. But more recently some have questioned its continuation and the necessity of policy change is expressed. This research is trying to study the necessity or lack of necessity need to change the country’s population policy and its possible security implications by descriptive research method. After research it was found that there is no need to change the previous country’s population policy at present and the change might have security consequences headed by the country’s dependence ever more to the arrogant world.