مطالعه ارتباط بين آنومي، اقتدارگرايي و تمايل به رفتار انحرافي (مطالعه موردي دانشجويان دانشگاه شهيد چمران ‏اهواز)‏

Studying the Relationship between Anomie and Authoritarianism with Inclination towards Deviance (Case Study: Ahvaz Shahid Chamran University Students)

هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر آنومي و اقتدارگرايي در بستر پايگاه اجتماعي- اقتصادي بر تمايل به رفتارهاي انحرافي در بين دانشجويان دانشگاه شهيد چمران اهواز است. در پژوهش حاضر با كمك نظريه آنومي مرتون از يك سو و نظريه اقتدارگرايي ليپست از سوي ديگر شش فرضيه و يك مدل نظري طراحي و آزمون شده‌ است. روش پژوهش حاضر پيمايشي بوده و داده ها از 480 دانشجوي مشغول به تحصيل در دانشگاه چمران جمع آوري شده است. ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامه خودسنجي است كه علاوه بر اطلاعات جمعيت شناختي از متغيرهاي پايگاه اجتماعي-اقتصادي در دو بعد عيني و ذهني، احساس آنومي، اقتدارگرايي و تمايل به رفتارهاي انحرافي نيز تشكيل شده است. نتايج نشان داد كه كليه ضرايب همبستگي بين متغيرهاي تحقيق معنادار است و هر شش فرضيه تاييد شد. همچنين ضرايب استاندارد رگرسيون نشان دادند كه كليه مسيرهاي مدل نظري پژوهش با پايگاه عيني تاييد مي شود، اما اين مدل با پايگاه ذهني تاييد نشد. همچنين نتايج نشان دادند كه آنومي، اقتدارگرايي و تمايل به رفتار انحرافي هريك مسايل اجتماعي عمده اي براي جامعه ايران به شمار مي آيد و ارتباط دروني اين متغيرها با تاكيد بر بستر اقتصادي و طبقاتي بروز آنها بايد مد نظر قرار گيرد

This study aims to investigate the effects of anomie and authoritarianism, in the context of socio-economic status, on Ahvaz Shahid Chamran University studentsʹ inclinations towards engaging in deviant behavior. Drawing on Mertonʹs theory of anomie and Lippsetʹs theory of authoritarianism, six hypotheses and a theoretical model were tested. The research method was survey and research sample included 480 students who were enrolled in Ahvaz Chamran University. Data were collected using self-rated questionnaires that asked demographic as well as socioeconomic questions on both objective and subjective aspects of SES. There were also questions concerning the feeling of anomie, authoritarianism, and inclinations towards engaging in deviant behavior. The results showed that all correlation coefficients between variables were statistically significant and that all six hypotheses were supported. Also, standard regression coefficients showed that all of the paths indicated by the theoretical model with objective socio-economic status were justified and those with subjective socio-economic status were not. The results also indicated that anomie, authoritarianism, and inclinations towards engaging in deviant behavior are in fact major social problems of the Iranian society and that their mutual effects within an economic and class context should be taken into account.