سياست خارجي نوين تركيه و تهديدهاي امنيتي فراروي جمهوري اسلامي ايران

The Turkey’s new foreign policy and security threats in the face of the Islamic Republic of Iran

روابط جمهوري اسلامي ايران با تركيه از سال 2002 پس از به قدرت رسيدن اسلام‌گرايان به رهبري حزب عدالت و توسعه وارد مرحله‌اي جديد شد كه از آن به بهار روابط دو كشور ياد مي‌شود. اما به نظر مي‌رسد تحولات اخير در خاورميانه روابط دو كشور را با چالش‌هايي مواجه كرده است. لذا مقاله حاضر تلاش دارد مولفه‌هاي تغيير سياست آنكارا را با توجه به تيوري سازه‌انگاري تحليل كند و پيامدهاي آن را بر امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران مورد واكاوي قرار دهد. يافته‌هاي پژوهش مويد اين فرض است كه عمده‌ترين چالش‌ها در روابط ايران و تركيه حول سه موضوع متمركز شده است: تحولات سوريه، جريان موسوم به بيداري اسلامي و استقرار سامانه دفاع موشكي ناتو در خاك تركيه. عامل سوم بيشترين تاثير را در روابط دو كشور داشته است، زيرا بر خلاف عوامل پيشين، تهديد مستقيمي عليه امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران محسوب مي‌شود. روش تحقيق در پژوهش حاضر توصيفي‌ـ تحليلي همراه با بهره‌مندي از منابع كتابخانه‌اي و اينترنتي است.

Islamic Republic of Iran’s relations with Turkey entered a new phase after taking office the Islamists and the Justice and Development Party- led Turkey since 2002. So that this period is named as the spring of bilateral relations. But because of recent developments in the Middle East after over a period of friendly and stable relations, it seems bilateral relations have been faced with challenges. The present article attempts to analyzes components of Ankara’s policy changing with regard to the constructivism theory and will be analyzed its implications on the national security of Iran. The research findings confirmed the assumption that the most important challenges in relations between Iran and Turkey has been focused around three themes: developments in Syria, mainstream so called the Islamic awakening, and establishment of a NATO’s missile defense system in Turkey. The third factor has had the greatest impact on the bilateral relations. Because, unlike the previous factors, it is considered as a direct threat against Islamic Republic of Iran’ national security. Research method in the current research is descriptive–analytical method with use of the library and Internet resources.