قاعده «آفرينش انسان بر صورت الهي» از منظر ابن‌عربي

The principle of "Creating Man according to the Divine Form" from the Viewpoint of Ibn ʹʹArabi

مسيله آفرينش انسان بر صورت الهي، به راحتي از آموزه‌هاي ديني قابل اثبات بوده و مضمون آن همسو با مباني هستي‌شناسانه و انسان‌شناسانه عرفان نظري است. اين مسيله بسان قاعده‌اي كلي است كه آثار و فروعات آن در جاي‌جاي انسان‌شناسي و مباحث علم‌النفس ابن‌عربي به چشم مي‌خورد. اين مقاله تلاش كرده است معناي «صورت الهي» و مراد از «آفرينش انسان بر صورت الهي» را بررسي و تحقيق كند، ضمن آنكه به برخي از فروعات اين قاعده، همچون جامعيت انسان و خلقت او با دو دست حق تعالي و مسيله خلافت الهي نيز اشاراتي دارد.

The question of creating man according to the divine form whose content corresponds with the ontological and anthropological foundations of theoretical mysticism can be easily proved by religious doctrines. This question seems like a general rule whose effects and details are detected in Ibn ʹArabiʹs anthropology and his discussions of psychology. The present paper tries to investigate the meaning of "divine form" and" creating man according to the divine form". It also touches on some of its details like the comprehensiveness of man, creation of man by the Most High Godʹs two hands and divine vicegerency