اثر بخشي بازگويي روانشناختي و مداخلات رفتاري به شيوه گروهي بر علايم اختلال استرس پس از سانحه در جانبازان شهر ياسوج

Investigating the effect of psychological debriefing and behavioral interventions on Post Traumatic Stress Disorder (PTSD) symptoms on veterans of Yasuj city

چكيده زمينه و هدف: نظر به اينكه جانبازان به عنوان يكي از مهم‌ترين گروه‌هاي هدف جهت ارايه خدمات درماني، روانشناختي و اجتماعي به حساب مي‌آيد، هدف اين مطالعه بررسي ميزان اثربخشي بازگويي روانشناختي و مداخلات رفتاري به شيوه گروهي بر كاهش علايم اختلال استرس پس از سانحه جانبازان در شهر ياسوج بود. روش بررسي: در اين مطالعه كارآزمايي باليني، از بين جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه تعداد 20 نفر انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه مساوي آزمايش و كنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش مقياس اختلال استرس پس از ضربه مي‌سي‌سي‌پي(M-PTSD) بود كه قبل از آموزش بر روي هر دو گروه اجرا شد، سپس بازگويي روانشناختي در يك جلسه و مداخلات رفتاري در 6جلسه 90 دقيقه‌اي و به صورت هفته‌اي يك جلسه صرفاً براي گروه آزمايش اجرا شد. سپس از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد و به منظور تعيين اثر آموزش پس از سه ماه هر دو گروه مورد پيگيري قرار گرفتند. دادهها با آزمون تحليل كوواريانس چند متغيري تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: ميانگين و انحراف معيار نمرات اختلال استرس پس از سانحه در افراد گروه هاي آزمايش و كنترل پس از مداخله به ترتيب؛ 27/11±6/103 و 68/8±4/112 بود كه بين آنها تفاوت معنيداري مشاهده شد(05/0p < ). نتيجه‌گيري: روش درماني بازگويي روانشناختي و مداخلات رفتاري مورد بررسي مي‌تواند در درمان اختلال استرس پس از ضربه مزمن موثر باشد، اين روش اثر درماني خود را حتي بعد از سه ماه حفظ كرد.

Background & aim: Considering that veterans as the most important target groups for health care facilities, and social psychology is taken into account, the aim of this study was to evaluate the efficacy of psychological debriefing and group behavioral interventions in reduction of posttraumatic stress disorder on veterans of Yasuj city. Methods: In this clinical-trial study, 20 patients were selected among veterans with post-traumatic stress disorder, and then randomly assigned to experimental and control groups. The Mississippi Scale for Posttraumatic Stress Disorder (M-PTSD) was administered by Research Tool to both groups before training. One session for psychological debriefing and 6-week sessions for behavioral interventions at 90-minute was conducted only for the experimental group. After a period of three months, the two groups were assessed to determine the effect of training. Data were analyzed using multivariate analysis of covariance. Results: The mean and standard deviation of posttraumatic stress disorder in patients after the intervention and control groups were 103/6±11/27 and 112±8/68, respectively. There was no significant difference between them (p < 0.05). Conclusions: Treatment method of psychological and behavioral interventions can be effective in the treatment of chronic post-traumatic stress disorder. This therapeutic effect to be maintained even after three months.