بررسي و مقايسه روش هاي مختلف استخراج DNA در گياهان دارويي و معطر

Assesment of different DNA extraction methods in medicinal plants

گياهان دارويي به دليل داشتن متابوليت هاي ثانويه از اهميت زيادي در علوم پزشكي و داروسازي برخوردارند. اسانس ها، آنتي اكسيدان ها و فلاونوييدها تركيبات اصلي بسياري از گياهان دارويي را تشكيل مي دهند. اين تركيبات بالاخص آنتي اكسيدان ها مي توانند باعث اكسيدشدن قسمت هاي مختلف گياه و محتويات وراثتي (DNA)، در اثر وارد شدن زخم به گياه گردند. امروزه با پيشرفت علم بيوتكنولوژي، نشانگرهاي مولكولي مختلفي براي بررسي روابط فيلوژنتيكي، تهيه نقشه هاي ژنتيكي گياهان و حذف نمونه هاي تكراري در بانك ژن ارايه شده است. اكثر اين روش ها نياز به استفاده از DNA با كيفيت و خلوص بالا دارند. روش هاي مختلفي براي استخراج DNA از گياهان وجود دارد. در بيشتر اين روش ها سه نكته اساسي مدنظر است كه شامل كيفيت DNA، سرعت استخراج و ميزان آن مي باشد. گياهان دارويي به علت داشتن تركيبات فنولي فراوان و ناخالصي هاي زياد نيازمند به كارگيري روش مناسبي براي استخراج DNA در جهت جلوگيري از اكسيد شدن مي باشد. در اين تحقيق چهار روش استخراج DNA در چند گياه دارويي كه شامل آويشن دنايي (Thymus daenensis)، نعناع (Mentha spp.)، نعناع فلفلي(Mentha pipertia)، پونه (Mentha longifolia) و چند گونه بومادران (Achillea) مورد بررسي و مقايسه قرار گرفتند. اين روش ها شامل موري و تامسون، روش تغيير يافته پريتيلا و هم كاران، روش تغيير يافته دلاپورتا و هم كاران و روش كوماتسودا و هم كاران با استفاده از همزن بود. نتايج نشان داد كه مخلوطي از دو روش موري و تامسون و پريتيلا، با استفاده از بافر دو مرحله اي و استفاده همزمان از دو تركيب 2- مركاپتواتانول و پلي ونيل پيروليدين باعث كاهش شديد اكسيداسيون و مقادير مناسب DNA مي گردد. كمترين ميزان DNA و بيشترين سرعت استخراج در روش كوماتسودا و هم كاران به دست آمد. در بين گياهان مورد مطالعه بيشترين و كمترين ميزان اكسيداسيون DNA به ترتيب در گياه بومادران و نعناع مشاهده شد.

Medicinal plants have high importance in medicine and pharmacogonosy because of their secondary metabolites. Essential oils, antioxidants and flavonoids are the major compounds of many medicinal plants. These compounds especially antioxidants can increase oxidation of DNA in response to wounds. Nowadays, progresses in biotechnology such as molecular markers were used for phylogenetic relationships, construction of linkage maps and decreasing the repeated plants in gene bank. Most of these methods need high DNA quality and purity. Different methods for DNA extraction have been improved. In most cases three hints are considered including quality, quickness of extraction and its quantity. Medicinal plants need to improve methods to prevent DNA oxidation because of their phenolic compounds. In this study, four DNA extraction methods were compared in thyme, spearmint, peppermint, horsemint and some yarrow species. These methods include Murry and Thompson, Prittila et al, Dellaporta et al and Komatsuda et al method using blender. The results showed that the combination of Prittila et al and Murry and Thompson methods using two steps buffer and using mixed of 2- Mercaptoethanol and Polyvinylpyrrolidone (PVP) can decrease DNA oxidation and improve DNA amount. The lowest amount of DNA and the quickest method was Komatsuda et al procedure. In the studied plants, the highest and the lowest oxidation were observed in yarrow and spearmint, respectively.