مطالعات ساختاري و فراساختاري گل و دوريختي پرچمها در گل توري (Lagerstroemia indica)

Structural and Ultrastructural Studies of flower in Lagerstroemia indica (Lythraceae): stamens dimorphism

گل توري (Lagerstroemia) از تيره‌ حنا است كه با گلهاي رنگارنگ و ماندگاري طولاني در اغلب پاركها و فضاي سبز كشور كشت مي‌شود. در اين مطالعه ويژگيهاي زيست‌شناختي گل در L. indica مورد مطالعه قرار گرفت. گلپوش هگزامر، كاسبرگها پايا، رشد يافته و چوبي، گلبرگها داراي ناخنك طويل و پهنك لب‌دار هستند. پرچمها دو ريخت، پرچمهاي بيروني بزرگ، به تعداد 6 و در غنچه گل و گل تازه باز شده نارنجي رنگ اما پرچمهاي دروني كوچك به تعداد 30-29 كه در غنچه گل به رنگ زرد ديده مي‌شوند. در پايان روز اول باز شدن گل، بساكهاي بيروني و دروني به ترتيب به رنگ متمايل به سبز و زرد ديده مي‌شوند. هر دو نوع بساك به طور قابل توجهي داراي اپيدرم رشد يافته و كرك‌مانند در سطوح بالايي و پاييني هستند. بساكها پشت‌چسب و شكوفايي آنها طولي و برون گشا مي‌باشد. مطالعات كريوميكروسكوپي وجود اپيدرم رشد يافته و نيز دانه‌هاي گرده فعال (واجد اندامكهاي متعدد) را در بساكهاي فعال بيروني نشان داد. دانه‌هاي گرده بيروني در مقايسه با دانه‌هاي گرده دروني كوچك‌تر، ديواره نازك‌تر و نيز شكل منظم‌تر را نشان دادند. در بساكهاي بزرگ، دانه‌هاي گرده سه شكاف-منفذي هستند و به طور تقريبي همه دانه‌هاي گرده اين ويژگي را نشان مي‌دهند. ساختار گرده در بساكهاي دروني، وجود اشكال مختلف دانه‌هاي گرده داراي شكاف كاذب، منفذ كاذب، بيرون‌زدگيهاي اگزين به صورت برجستگي در سطح را، نشان داد. در گرده‌هاي بساكهاي بيروني، سطح گرده در منطقه قطبي و برجستگيهاي منطقه نصف‌النهاري در منطقه مزوكولپيومي به نسبت صاف مي‌باشد و در ساير بخشها بيشتر زبر و ناهموار مي‌باشد. در گرده‌هاي بساكهاي دروني در منطقه قطبي و برجستگيهاي منطقه نصف‌النهاري منطقه مزوكولپيومي حد واسط بين راه‌ راه و شبكه‌اي (يعني به صورت چين‌دار يا Rugulate) و در بخشهاي باقيمانده Rugulate مشخص تا زگيل‌دار و سوراخ‌دار مي‌باشد. مادگي داراي 5 خانه و جفت‌بندي محوري است.

Lagerstroemia indica is a wide spread garden and ornamental plant appreciated for its long lasting summer flowering and flower color (from white to purple). This genus is belonging to Lythraceae family some which especially Lythrum are notable because of heteromorphic stamens and styles. Light and electron microscopic studies were taken on the flower structure and stamen and pollen dimorphism. Perianth is hexamerous; the 6 sepals are synsepalous and leather like and the petals are unguiculate, with an oval to orbicular crispate limb. The stamens are dimorphic, 6 outer stamens are usually larger, both as to filament and anther, and reddish in floral buds and opened flowers. Instead, inner stamens (29-30) are smaller and bright yellow in color. In the end of first day of flower opening, outer and inner anthers were observed as reddish and yellowish respectively. Both anthers had extended epidermal cells diferentiated into the upper and lower epidermis significantly. Anthers were dorsifix, extrose, dehiscing by longitudinal slits. Cryomicroscopic studies showed extended epidermis and functional pollen grains (contain many organelles) in outer anthers. The pollen grains from outer anthers were smaller, thin walled and more regular in compared to those of inner anthers. Large anthers produced tricolporate pollen grains while in inner anthers, pollen grains showed some features such as pseudocolpi, pseddopores and exin protrusions. Pollen surface in outer anthers was relatively blunt in the polar region and meridional ridges of mesocolpial regions and in the other regions was scabrate while pollen surface in inner anthers was between striped and regulate in the polar regions and meridional ridges of mesocolpial regions and in the other regions was as distinct regulate to verucate and punctuate. The gynoecium was five-carpellate, and the placentation was axial.