تنوع ريزماهواره اي و ساختار ژنتيك جمعيت ماهي سفيد Rutilus frisii kutum در سواحل استان مازندران

Microsatellite diversity and population genetic structure of Rutilus frisii kutum in Mazandaran coasts

ماهي سفيد از گونه هاي بسيار با ارزش تجاري مي باشد كه در نواحي جنوبي درياي خزر به علت گوشت خوش طعم داراي تقاضاي بسيار بالايي مي باشد. بررسيها نشان مي‌دهد كه تكثير طبيعي اين گونه در طي سالهاي اخير كاهش يافته است. به منظور بازسازي ذخاير اين گونه، سالانه حدود 200 ميليون لارو از طريق تكثير مصنوعي توليد و در دريا رهاسازي مي شود. در اين مطالعه 10 جايگاه ريزماهواره اي به منظور بررسي ميزان تنوع ژنتيكي ماهي سفيد در دو منطقه تجن و تنكابن در استان مازندران به كار رفت. با وجود بالا بودن مقدار هتروزيگوسيتي مشاهده شده، تعداد آلل به دست آمده در جمعيتها پايين بود و علايمي از بروز تنگناي ژنتيكي ناشي از كاهش اندازه جمعيت موثر در جمعيتها ديده شد. نتايج تمايز ژنتيكي بارزي را ميان مناطق از طريق FST، RST و آناليز واريانس مولكولي نشان ندادند و تنها يك درصد از تنوع مشاهده شده مربوط به بين جمعيتها است، ميزان نسبتاً بالايي از جريان ژني نيز بين جمعيتها پيدا شد. از نظر معيارهاي تنوع ژنتيكي تفاوت معني داري ميان دو منطقه مشاهده نشد. اين نتايج مي توانند براي مديريت ژنتيكي جمعيتهاي ماهي سفيد مفيد باشند و همچنين به عنوان پايه اي در نظارت بر تغييرات ژنتيكي آينده در تنوع ژنتيكي آنها مورد استفاده قرار گيرند.

Rutilus frisii kutum is one of the commercially valuable species that has a great demand due to its taste in the southern parts of Caspian Sea. Investigation shows that natural reproduction of this species has been decreased during recent years. To restock this species, about 200 million fry are produced by artificial breeding and released into the sea annually. In the current study, ten microsatellite loci were used to investigate the genetic variation of Rutilus frisii kutum in Tajan and Tonekabon regions of Mazandaran province. Despite the high value of observed heterozygosity, the allelic diversity was low in the populations and the signs of genetic bottleneck were observed in the populations, due to the decrease of population effective size. The results showed no obvious genetic differentiation among the regions by Fst, Rst and analysis of molecular variance, and only 1% of observed variation is among the populations. A relatively high level of gene flow was found between populations. Genetic variation of two regions was not statistically different. These results could be useful for the genetic management of kutum populations and may serve as a baseline in monitoring future genetic change in their genetic diversity.