تاثير تركيب تمرين مقاومتي و ويبريشن كل بدن برتغييرات نسبت تستوسترون به كورتيزول آزاد و فعاليت آنزيم آلفا آميلاز بزاقي

The effects of a three-week resistance exercise plus whole body vibration (WBV) on the testosterone-free cortisole ratio differences and activity of the α-salivary amylase enzyme

مقدمه و اهداف مطالعات متعددي پاسخ هورموني به تمرينات مقاومتي و ويبريشن تمام بدن را به طور مجزا بررسي نموده اند. با اينحال اثر تركيب اين دو روش تمرين بر پاسخ بيوماركرها به ويژه بررسي تغييرات فعاليت آلفا آميلاز بزاقي همزمان با اندازه گيري غلظت تستوسترون و كورتيزول آزاد كمتر مورد بررسي قرار گرفته است. مواد و روش ها 30 فوتباليست جوان به طور تصادفي به 3 گروه تمرين ويبريشن كل بدن(10 نفر)، تمرين مقاومتي(10 نفر) و تركيب هر دو روش(10 نفر) تقسيم شدندو در 9 جلسه(3 هفته) تمرين شركت نمودند. تمرين ويبريشن شامل 1 دقيقه فعاليت و 1 دقيقه استراحت(10 دقيقه) با فركانس 50 هرتز، جابجايي از نوع عرضي به ميزان 4 ميليمتر و در حالت ايستاده(semi-squat) انجام شد. تمرين مقاومتي بصورت سه دوره ده تايي با 70 درصد يك تكرار بيشينه و استراحت 2 دقيقه اي بين هر دوره اجرا شد.در گروه سوم ابتدا تمرين مقاومتي و به دنبال آن ويبريشن كل بدن انجام شد. نمونه هاي بزاق تام تحريك نشده پيش و پس از جلسات اول و آخر جمع آوري شدند. يافته ها آزمون t زوجي نشان داد كه غلظت كورتيزول و فعاليت آلفا آميلاز بزاقي پس از اكثر جلسات افزايش معنادار داشته اند. تستوسترون پس از جلسه اول در همه گروه ها افـــزايش و در جلسه آخر كاهش معنادار نشان داد. آزمون هــاي تحليل واريانس نشان دادند كه پس از جلسه اول غلظت كورتيــزول( 004/0=P، 72/6=27/2F) و تستوسترون(034/0=P، 84/3=27/2F) گروه ويبريشن با دو گروه ديگر تفاوت معنادار داشته است. نتيجه گيري نتايج اين مطالعه بار ديگر تاكيد مي كند كه ترشح هورمون ها در بدن نياز به سطح بهينه اي از شدت و مدت تمرين دارند. همچنين آلفا آميلاز به طور سريع به انواع استرس هاي فيزيولوژيك پاسخ مي دهد. همچنين در شدت هاي زير بيشينه احتمالاً تفاوتي در پاسخ هورموني بين در روش هاي تمرين ويبريشن و قدرتي وجود ندارد.

Background and Aim: Researchers have already reported the hormonal responses of the effects of isolated resistance exercise or whole body vibration (WBV). However, no documents are available on the combination of the resistance exercise plus WBV on biomarkers, particularly salivary ?-amylase activity as well as free testosterone to cortisol ratio (FTCR). Materials and Methods: To discover this, thirty young football players were randomly allocated into three WBV (n=10), resistance exercise (n=10), and a combination of both (n=10). The subjects took nine sessions of exercise during a three-week period. The WBV included one minute exercise followed by one minute rest for 10 minutes with 50 Hz frequency, four mm. transverse translation and in semi-squat standing condition. The resistive exercise included three-period exercises with 70% one-maximal repetition with a two-minute rest interval. The third group carried out the resistance exercise firstly and then WBV. The pre / post salivary samples were collected. Results: It showed that the concentration of the cortisol and the salivary ?-amylaseactivity increased significantly. The testosterone increased among all groups following the first session, but significantly decreased at the last session. The statistical analysis showed a significant increase in cortisol concentration only in WBV group (p=0.004). Conclusion: The results confirmed that hormone secretion requires an acceptable threshold of both intensity and duration of training. In addition, secretion of the ?-salivary amylase responses to various physiologic stresses immediately. In submaximal exercises, there is probably no difference among training techniques, WHB and strengthening exercises. The current study also emphasizes on salivary ?-amylaseactivity immediately following physiological stresses.