بررسي و تبيين واقع ‌نمايي ادراكات از نظر ملاصدرا

Perceptions’ Real Representation in Sadra’s View; Examination and Explanation

عموماً گمان مي‌شود كه مسلك اصالي ملاصدرا در مسيله مطابقت همان تمسك بر مبناگرايي غالب و تطابق ماهوي بوده است. اين در حالي است كه مباني فلسفه صدرايي در باب انتزاعي‌بودن ماهيت، به صورت جدي نظريه تطابق ماهوي را به چالش مي‌كشد. بر اين اساس در حكمت متعاليه مسيله علم و كيفيت تحصيل اقسام آن براي نفس به شيوه‌اي متفاوت مطرح مي‌شود. وي معتقد است، دستكاري نفس ناشي از ابهام و واضح‌نبودن ادراكات است كه به علت خساست و نقصان وجودي آن بروز مي‌يابد. ملاصدرا براي حل مشكل مطابقت در ادراكات نفس از نظريه وحدت عاقل و معقول استفاده مي‌كند. از ديدگاه صدرا چون علم حقيقتي وجودي داشته و وجود در عينيت با كمالات قرار دارد، درنتيجه نفس در فرايند ادراك و وحدت آن با ادراكات وجودي و كمالي مي‌تواند از مرحله وجودي و معرفتي اشتداد يافته و ادراكاتي واضح و مطابق با واقع را تحصيل كند.

It is generally conceived that the principal Mulla sadra’s approach in the problem of correspondence was to appeal to the prevalent foundationalism, and quiddity correspondence. However regarding the quiddity as a mere abstraction, as an element of Sadra’s philosophy, challenges the theory of quiddity correspondence severely. Thus, in the transcendental theosophy, the problem of knowledge and the quality of its attainting by soul is presented differently. Sadra believes that the soul manipulation is due ambiguity and lack of clarity in the perceptions, which is caused by existential poverty of the soul. To explain the problem of correspondence in the soul’s perceptions, Sadra uses the theory of unification of intellect and intelligible. In the sadra’s view, since the knowledge is existential, in the process of perception and unification with existential and perfectional perceptions, the existence and knowledge of the soul can be intensified and soul finally can attain clarity and correspondent perceptions.