تبيين مشاركت اجتماعي در منطقه مركزي ايران؛ مطالعه موردي

The explanation social participation in central province of Iran

چكيده مشاركت حق انساني است كه به لحاظ غايتي به آزادسازي و اعتماد به خويشتن و از نظر ابزاري به بسيج و نقشآفريني تودههاي انساني در حيات اجتماعي منجر ميشود. تجربه اجراي برنامههاي توسعه در كشورهاي در حال توسعه نشان داده كه به دليلناديدهگرفتن مشاركت مردمي، نتوانستهاند به اهداف موردنظر دستيابند. در اين مقاله با لحاظ نمودن نقش عناصر فرايندي و عامليتي در دو سطح مياني و خرد با استفاده از سه سازه سرمايه اجتماعي، نظام شخصيت و پايگاه اجتماعي- اقتصادي چارچوب نظري و تجربي مقاله تنظيم شده است. روش تحقيق مورد استفاده اسنادي و پيمايشي ميباشد. جامعه آماري اين پژوهش افراد بالاي هيجده سال ساكن در نقاط شهري و روستايي استان مركزي مي‌باشند.كه از اين جامعه نمونهاي به حجم 1648 نفر انتخاب شده است. نتايج آزمون فرضيه‏هاي تحقيق در سطح مياني نشان مي‏دهد كه بين متغير سرمايه اجتماعي بهعنوان متغير سطح مياني با متغير وابسته تحقيق ارتباط معنادار در سطح اطمينان 99 درصد وجود دارد. در سطح خرد نيز ويژگي‏هاي شخصيتي رابطه معناداري را در سطح اطمينان 99 درصد با متغير وابسته تحقيق نشان دادهاند. علاوه بر اين در سطح خرد متغير پايگاه اجتماعي- اقتصادي كه از تركيب‏ متغيرهاي درآمد، سطح تحصيلات، نوع مسكن و رتبه شغلي ساخته شده است رابطه معناداري را با متغير وابسته تحقيق نشان نداده است. نتايج تحليل چند متغيره نشان مي‏دهد كه در سطح كل استان متغيرهاي سرمايه اجتماعي و ويژگي‏هاي شخصيتي 39 درصد واريانس متغير وابسته را تبيين مي‏نمايند. اين درصد در مناطق شهري مورد مطالعه 31 درصد و در مناطق روستايي 47 درصد مي‏باشد. تحليل مسير انجام شده نيز نشان مي‏دهد كه اثرات مستقيم و غيرمستقيم سرمايه اجتماعي در حوزه كل مورد مطالعه و نيز در حوزه‏هاي شهري و روستايي بيشتر از اثر متغير ويژگي‏هاي شخصيتي است.

The Relationship between Religiosity and Social Capital among the Staff of National Petrochemical Company Abstract The purpose of this article is to theoretically and empirically explain the analytical model for a relationship in which the religious dimensions act as an independent variable and the social capital as a dependent variable. Based on theoretical perspectives of social capital and expert views by Coleman, Putnam and Fukuyama, and others, components of "trust", "consistency" and "participation" are defined as the core components of social capital. In this study, the religion of employees as a cultural factor affecting the amount of social capital is explored. The research method is of a survey type and data have been collected with valid and reliable questionnaires. The research population consisted of all employees in the Petrochemical Special Economic Zone of Mahshahr Petrochemical complex in Iran. Cochran formula was used to determine sample size and the number of employees required based on this formula was 320 individuals. Based on the research findings, the main hypothesis, i.e., the positive relationship between social capital and religiosity of the personnel, was confirmed (? ? 0.01). Keywords: Religiosity, Participation, Trust, Solidarity, Social Capital