بيمه‌ ديه در حقوق ايران و فقه اماميه

Wergild in Iranian Law and Emamieh Jurisprudence

در عصر كنوني باتوجه به رشد روز افزون انواع بيمه‌ها هر روز خطرات جديدي تحت پوشش بيمه قرار مي‌گيرد. دراين‌ميان خطر مسيوليت افراد نسبت به ديه كه به عنوان يك حكم منصوص شرعي شناخته مي‌شود، توسط موسسات بيمه مورد پوشش قرار مي‌گيرد. به همين جهت لازم است تبيين شود كه از ديدگاه شرع، ديه چه ماهيتي دارد و هدف از انواع بيمه چيست تا در نهايت روشن شود آيا از نظر فقهي حقوقي مي‌توان بيمه ديه را در قالب بيمه‌هاي خسارت يا بيمه‌هاي اشخاص پذيرفت؟ و آيا مي‌توان پرداخت ديه را موضوع عقد بيمه قرار داد و بيمه‌گر را به جاي بيمه‌گذار يا شخص ذي‌نفع ديگري، موظف به پرداخت ديه كرد؟ به‌نظر‌مي‌رسد مي‌توان ديه را در قالب بيمه مسوليت پذيرفت؛ همچنين خسارات مازاد بر ديه را نيز با استناد به ادله لاضرر مطالبه نمود و حتي بيمه ديه، قابليت جمع با بيمه‌هاي اشخاص مثل بيمه عمر را دارد، از اين جهت مقاله پيش‌رو دو جنبه تحليلي و كاربردي دارد كه موسسات بيمه داخل كشور مي‌توانند از آن بهره‌برداري كنند.

With the growth of insurance industry nowadays, new hazards are covered every day. Among these, personal liability for wergild is also covered. Here, it is necessary to recognize as in Sharia, the identity of wergild and the aim of various insurances until it is finally clear if we can accept jurisprudentially-legally the wergild insurance for the loss in personal insurances? And can we put the wergild payment in insurance contracts and oblige underwriters to pay wergild instead of the insured? It seems that we can accept the wergild in liability insurances and we can also demand losses in excess of wergild, citing the loss rejection reasons and even pay the retractable wergild insurance with personal insurances as in life insurance. Hence, this paper offers both analytical and applicable aspects which can be used by Iranian insurance companies.