بررسي تنوع ژنتيكي گندم‌هاي اينكورن با استفاده از نشانگرهاي ريزماهواره

Genetic diversity assessment of Einkorn wheat by using microsatellite markers

به‌منظور بررسي تنوع ژنتيكي 22 جمعيت گندم اينكورن كه شامل 13 جمعيت Triticum boeoticum، 4 جمعيت T. monococcum و 5 جمعيت T. urartu بود، از 24 جفت آغازگر ريزماهواره ژنوم AA گندم نان استفاده شد كه در نهايت 20 نشانگر چندشكلي مناسب از خود نشان دادند. در مجموع 86 آلل براي تمامي مكان‌هاي ژني مشاهده گرديد. ميزان چندشكلي در مكان‌هاي ژني، دامنه‌اي بين 9-2 آلل و ميانگين 1/4 آلل براي هر مكان ژني بود. محتواي اطلاعات چندشكلي از 09/0 براي نشانگر Xgwm99-1A تا 86/0 براي نشانگر Xgwm165-4A متفاوت بود. دندروگرام تجزيه خوشه‌اي به‌دست آمده با استفاده از ماتريس نبود تشابه دايس و الگوريتم نزديك‌ترين همسايه، جمعيت‌ها را در 3 گروه قرار داد كه گندم‌هاي T. monococcum تهيه شده از Triticarte P/L استراليا و دو جمعيت T. urartu در يك گروه قرار گرفتند اما جمعيت‌هاي T. boeoticum و T. urartu به‌خوبي از يكديگر تفكيك نشدند. همچنين در اين جمعيت‌ها هيچ‌گونه تفكيكي از نظر جغرافيايي و مولكولي مشاهده نشد كه نشان‌دهنده شباهت ژنتيكي بين جمعيت‌هاي مربوط به دو گونه مي‌باشد. اما جمعيت‌هاي جمع‌آوري شده از شمال‌غرب ايران تنوع بيش‌تري نسبت به جمعيت‌هاي جمع‌آوري شده از غرب كشور نشان دادند. نتايج نشان داد كه تنوع ژنتيكي در غرب و شمال‌غرب كشور بالا بود و مي‌توان از اين تنوع براي پيدا كردن ژن‌هاي مقاومت به تنش‌هاي زيستي و غيرزيستي استفاده كرد.

Genetic diversity in 22 accessions of Einkorn wheat including thirteen accessions of T. boeoticum, four accessions of T. monococcum and five accessions of T. urartu, evaluated by 24 microsatellite markers originated from AA genome of bread wheat. Twenty of these SSRs amplified showed adequate amplification. Overall 86 alleles were observed for all locus. Polymorphism in locus ranged from 2-9 and with average of 4.1 in each locus. Polymorphism information content was varied from 0.09 (Xgwm99-1A) to 0.86 (Xgwm165-4A). Dendrogram constructed on dice dissimilarity coefficients by Neighbor-Joining algorithm separated accessions in three distinct groups. T. monococcum with two of T. urartu accessions made group I. but T. boeoticum and T. urartu species join together could not be separated and scattered in the other groups, Also these two einkorn wheat species had not genetically and geographically differentiation. The collected accessions from northwestern regions of Iran had too much more diversity than the western regions of country that we could use from this diversity for finding resistant genes about biotic (pest) and abiotic (drought and salt) stress.