تشخيص تنشگاه هاي بزرگ در البرز با استفاده از لرزه خيزي دهه گذشته و معرفي محتمل ترين ‏مكان هاي رويداد زمين‌لرزه هاي بزرگ آينده‏

The Major Asperities of the Alborz Tectonic Region and Finding the ‎Maximum Probable Location of Future Large Eearthquake

در اين نوشتار با استفاده از پيشينه لرزه خيزي در منطقه زمين‌ساختي البرز، به شناسايي مكان هايي مي پردازيم كه بيشترين احتمال را براي رويداد زمين لرزه در اين ناحيه دارند. در اين راستا، ‏متغيرهاي لرزه خيزي (‏a، ‏b‏) در ناحيه البرز، به صورت محلي و براي نقاطي با فاصله 10 كيلومتر از يكديگر محاسبه شده و نقشه متغيرهاي لرزه خيزي منطقه به‌دست آمده است. نقاطي از نقشه ‏مش بندي شده منطقه كه داراي كمينه مقدار ‏b‏ هستند، متحمل بيشترين ميزان تنش مي شوند، در نتيجه چنين نقاطي معرف تنشگاه هاي البرز يعني محتمل ترين نقاط براي رخداد زمين‌لرزه هستند. ‏محاسبه متغير زمان بازگشت محلي (‏TL‏) با استفاده از متغيرهاي ‏a‏ و ‏b، به عنوان متغيري كه محل تنشگاه ها را به صورت تجمع يافته تري نسبت به متغير ‏b‏ برآورد مي‌كند، به تعيين دقيق تر مكان ‏تنشگاه ها انجاميده است. با رسم نقشه احتمال خطر محلي (‏PL‏) در ناحيه البرز كه با استفاده از مطالعه لرزه خيزي ناحيه پيش از زمين لرزه 2004 كجور- فيروزآباد (3/6‏MW=‎‏) به‌دست آمده است، ‏نشان داده مي شود كه روش ياد شده، محل رخداد زمين لرزه ياد‌شده را به عنوان يك ناحيه با احتمال زياد براي رخداد زمين لرزه بزرگ معرفي كرده است. نقشه متغيرهاي ياد‌شده براي لرزه ‏خيزي ناحيه در دو بازه زماني قبل و بعد از زمين لرزه كجور- فيروزآباد رسم شده تا تغييرات زماني متغيرهاي لرزه خيزي تحت‌تاثير اين زمين لرزه مطالعه شود. نقشه لرزه خيزي منطقه پس از ‏رخداد زمين لرزه، نشان مي دهد كه رخداد آن باعث تغيير الگوي توزيع تنش در منطقه شده است. اين زمين لرزه محل تنشگاه ها را تغيير داده و رژيم انباشت تنش در ناحيه را از نيمه باختري البرز ‏به نيمه خاوري انتقال داده است. به نظر مي رسد، گسيختگي قطعه باختري گسل خزر در زمين لرزه كجور - فيروزآباد و لرزه خيزي بالاي بخش مياني اين گسل، باعث انتقال قفل شدگي از انتهاي ‏باختري به انتهاي خاوري آن شده است. بنابراين قطعه انتهاي خاوري گسل خزر به عنوان مكاني كه به‌تازگي تنش بالايي را تحمل مي كند و به عنوان يك تنشگاه جديد در ناحيه البرز معرفي ‏مي شود. به همين ترتيب، محدوده بين نيمه خاوري گسل شمال البرز و گسل عطاري و همچنين گسل جاجرم به عنوان تنشگاه هاي جديد و در نتيجه نواحي خطر جديد در ناحيه البرز معرفي ‏مي‌شوند.‏

In this study, we estimated a local seismic hazard map for the Alborz tectonic region located in north of Iran. The technique of mapping local ‎recurrence time, TL, was used to map major asperities of the region and the asperities considered as the area with maximum hazard probability. ‎The analysis was done on the epicenter of more than 5000 events recorded in 19 stations of the Institute of Geophysics, University of Tehran ‎‎(IGUT), during 1996-2008. Based on the idea that b-value is inversely related to applied stress, we calculated local b-values for each grid and ‎areas with lowest b- and a-values, and as a result shortest TL were interpreted as asperities. Because the ruptures start from the asperities, the ‎mentioned regions have considered as the region with the maximum seismic hazard. The rupture location of MW 6.3 Kojour-Firooz Abad ‎earthquake compared to the recurrence time map and it resulted in the location of this event had showed anomalously short TL based on the ‎background seismicity of region in a decade before it. We computed TL map based on the seismicity before and after Kojour-Firooz Abad ‎earthquake and showed that this large event redistributed the applied stress in the Alborz region. Redistribution by large earthquake led to ‎migration of the applied stress from west of region to east. Based on the microseismicity of the region after Kojour-Firouz Abad earthquake, there ‎are three anomalies in TL map positioned in eastern Alborz. These anomalies are introduced as the regions with maximum seismic hazard for ‎future large earthquake.‎