مطالعه تطبيقي فلسفه تعليم و تربيت در رويكردهاي پديدارشناختي سهراب سپهري و اريك فروم

A Comparative Study of Phenomenological Approach to Philosophy of Education in the view of Sohrab Seppehri and Erich Fromm

يكي از موضوعات مهم در شعر سهراب سپهري، فلسفه تعليم و تربيت و توجه او به اين ساحت بنيادين حيات بشري است. اين موضوع به اين دليل اهميت دارد كه جهان بيني، شخصيت و زندگي عملي خود سپهري نيز از دهه چهل خورشيدي بدين‌سو، دگرگوني عظيمي داشته است. هدف از اين پژوهش، نشان دادن ابعادي از تاثيرپذيري سهراب سپهري از رويكردهاي پديدارشناختي در تعليم و تربيت و مشخص كردن همسويي و همخواني نظرات وي با نظريات اريك فروم (1980- 1900) است. در نگاه پديدارشناسانه سپهري و فروم، كودكي مفهومي فلسفي دارد و معادل آزادي، ادراك شهودي پديده ها و كسب تجربه فردي است، بروز غرايز و سايق ها، زمينه كسب «فرديت» كودك است و بلوغ، زمان استقلال از افكار و اعمال تقليدي است. ستيز با عادات، نهي و نفي دانش تحميلي، ستايش تنهايي و پذيرش مرگ از ديگر موارد همسويي نظرات سپهري و اريك فروم به‌شمار مي‌روند.

One of the important subjects in Sohrab Sepehri’s poems is the philosophy of education and his attention to the basic aspect of human existence. This subject is important because Sepehri had a great shift in his literary and practical life since 1340’s. The goal of research: This research shows that Sohrab Sepehri was under the influence of phenomenological educational approaches and there are great similarities between Fromm’s and Sepehri’s views in the poetical works like Shargh-e-Andooh (East of Sadness), Seday-e-Pay-e-ab(The Sound of Water’s Foot), Mosafer (Traveler), Hajm-e-Sabz (Green Space), and Ma Hich Ma Negah (We Nothing, We Look). According to this research, like Fromm, childhood has a philosophical concept for Sepehri. Childhood equals intuition and direct understanding of phenomena, gaining personal experience and freedom. Satisfying the human instincts is the first stage of gaining individuality, and maturity is the time of overcoming instincts, thinking dependence, escaping from imitation. Fighting with habits, opposition to imposed education, admiration of loneliness and acceptance of death show great similarities between Sohrab Sepehri and Erich Fromm’s views.