دانش‎هاي تطبيقي نگاهي گذرا به‌يكي از صورت‎بندي‎هاي معرفتي

Comparative Sciences: A General View about One of the Knowledge Classifications

معرفت بشري در هر دوره و با توجه به ‎روح يا پارادايم آن دوره، به‎ صورت‎بندي‎هايي در عرصه خود دست مي‎زند. يكي از اين تقسيم‎بندي‎ها و صورت‎بندي‎ها‌ كه در قرن نوزدهم شكل گرفت، دانش‎هاي تطبيقي بود. دانش‎هاي تطبيقي، مجموعه‌اي از دانش‎هايي است ‌كه دو يا چندين پيكره مطالعاتي داشته باشند. اين دانش‎ها با ويژگي‎هايي، خود را هم از مطالعات تطبيقي و هم از دانش‎هاي ناب متمايز مي‎كنند. موضوع اين نوشتار، بررسي كلان اين‎گونه از دانش‎ها و به‌ويژه فلسفه وجودي آن‌ها است. متاسفانه جامعه علمي ‌ما فاقد اين‎گونه نگرش كلان است. يكي از آسيب‎هاي مطالعه دانش‎هاي تطبيقي همچون ادبيات تطبيقي يا هنر تطبيقي، نبود چنين نگرش كلاني در خصوص دانش‎هاي تطبيقي است. در اين مقاله مي‎كوشيم تا تصويري كلان از ويژگي‎ها و چگونگي تكوين اين دانش‎ها ارايه كنيم.

Humanʹs knowledge in each era and regarding the paradigm of that era divides the knowledge into different categories. One of these categories, which was identified in the 19th century, is the field of comparative sciences. This kind of knowledge, having specific properties, separates itself from comparative studies and different types of pure knowledge. This research is to study comparative sciences and particularly their philosophy of existence. Unfortunately the scientific society in Iran lacks such macro-approach. Not having a general view is one of the disadvantages of studying comparative sciences like comparative literature or comparative art. This research investigates a general view about this kind of sciences and their genesis.