منابع پرورش رويكردهاي انساني در پرستاران: يك مطالعه كيفي

THE ORIGINS OF THE EDUCATION OF HUMANISTIC NURSING APPROACHES IN NURSES: A QUALITATIVE STUDY

پيش زمينه و هدف: عليرغم اهميت و ضرورت رويكردهاي انساني در مراقبت پرستاري، دانش اندكي درباره چگونگي پرورش و رشد اين رويكردها در پرستاران وجود دارد. هدف از اين مقاله درك و شناسايي عوامل موثر بر پرورش و رشد رويكردهاي انساني در پرستاران است. مواد و روش‌ها: اين مطالعه كيفي با استفاده از مصاحبه بدون ساختار با 14 پرستار انجام شد كه به صورت مبتني بر هدف از دو بيمارستان در تهران انتخاب شدند. تجزيه و تحليل با استفاده از رويكرد تحليل محتواي كيفي انجام شد. اشتغال طولاني مدت، نمونه گيري با حداكثر تغيير پذيري، كنترل توسط اعضا و حسابرسي توسط صاحب‌نظران به استحكام پژوهش كمك نمود. يافته‌ها: مضمون اصلي تجارب پرستاران، يادگيري از مواجهه با موقعيت‌هاي برنامه ريزي شده يا اتفاقي در زندگي شخصي و شغلي است كه تجاربي غني براي يادگيري رويكردهاي انساني فراهم مي‌كند و نقطه شروع حركت به سوي رفتارهاي مراقبت انساني مي‌باشند. تجارب پرستاران در سه مضمون "مواجهه با الگوهاي متعهد" (شامل پرورش در خانواده متعهد، حساسيت معلمان پرستاري و سرپرستار به عنوان الگو)، "مراقبت و كار به عنوان فرصت يادگيري" و "رويارويي با تجارب ناخوشايند زندگي" منعكس شده است. بحث و نتيجه گيري: بنا بر يافته‌ها پرورش رويكردهاي انساني فرايندي است كه از اوان كودكي و تحت تاثير فرهنگ و تربيت خانوادگي آغاز و با ورود به دانشگاه و محيط كار تحت تاثير آموزه‌ها و رفتارهاي مربيان و مديران پرستاري رشد و توسعه مي‌يابد. يافته‌هاي اين پژوهش مي‌تواند به سياست‌گذاران پرستاري در فرايندهاي پذيرش و پرورش دانشجويان پرستاري كمك نمايد. به منظور اعتلاي رويكردهاي انساني در پرستاران توجه به نقش پرورشي هر سه عنصر خانواده، محيط دانشگاه و محيط كار ضروري است.

Background & Aims: Humanistic approaches in nursing care are very important. But there is a little knowledge about how these approaches grow in nurses. The aim of this study is understanding and identifying of effective factors. Materials & Methods: This is a qualitative study. The participants were 14 nurses working in two hospitals in Tehran. The data were collected through 26 unstructured interviews and analyzed using conventional content analysis. The rigor has been guaranteed with prolonged engagement, maximum variance sampling, member check and audit trail. Result: The main theme was learning in confrontation with planning our on planning situation in personal and professional life. These situations provide rich experiences for learning of humanistic behavior. Participants’ experiences are “confrontation with committed role models”, “work and care as learning chance” and “confrontation with unpleasant life experiences”. Conclusion: Education of humanistic approaches begins with childhood in the family. This is influenced by culture of family, education by family, faculty and nursing management. Paying attention to all three elements are necessary to reinforce these approaches. Key words: Humanistic nursing, humanism, nursing education, content analysis