برآورد اثر تبعيض اقتصادي بين منطقه‌اي بر رشد اقتصادي استان‌هاي كشور

اين پژوهش با تدوين شاخص اندازه‌گيري تبعيض اقتصادي بين منطقه اي بر پايه نگاه قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران، تلاش دارد اثر اين تبعيض را بر رشد اقتصادي استان ها برآورد كند. داده هاي استاني سال هاي 1379 تا 1388 گردآوري و مدل رشد با روش داده هاي تابلويي اقتصاد سنجي برآورد شده است. متغير وابسته مدل، توليد ناخالص داخلي و رشد آن و متغيرهاي توضيح‌دهنده مدل، موجودي سرمايه و نيروي كار استان بوده اند كه شاخص تبعيض اقتصادي بين منطقه اي نيز به صورت شاخص تركيبي تبعيض اقتصادي بين منطقه اي و نيز دو شاخص جداگانه تبعيض اقتصادي بين منطقه اي بر پايه ظرفيت و بر پايه نياز وارد مدل شده و برآوردها انجام شده است. اصلي ترين نتايج آن است كه تبعيض به سود استان هاي داراي ظرفيت ها بالا، بر اقتصاد و رشد اثر منفي دارد، اما تبعيض به سود استان هايي كه نيازهاي انساني بيشتري دارند و براي رفع بيشتر نيازهاي آنها، بر رشد اقتصادي اثر مثبت دارد.

In this paper we design an index for measuring regional discrimination and estimating regional economic discriminations effect on states’ economic growth in Iran. We use panel data econometric method for the years 2000-2010. The conclusions indicate that positive discriminations for states that have high potential has negative effects on growth and production. But positive discriminations for states that have high needs has positive effects on growth and production.