مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بيومكانيك قرنيه پيوندي پس از پيوند نافذ در قوز قرنيه

چكيده فارسي :

هدف: اندازه‌گيري خواص بيومكانيكي قرنيه پيوندي پس از پيوند نافذ قرنيه در مبتلايان به قوز قرنيه با استفاده از تحليل‌كننده پاسخ چشمي (ORA) و ارزيابي تاثير اندازه تريفاين دهنده و گيرنده و اختلاف آن‌ها (Disparity)، ضخامت مركزي پيوند و مدت زمان پي‌گيري پس از جراحي روي بيومكانيك بافت پيوند شده. روش پژوهش: اين مطالعه مقطعي بر روي 45 چشم از 34 بيمار مبتلا به قوز قرنيه كه مورد جراحي پيوند نافذ قرنيه قرار گرفته بودند صورت گرفت. هيسترزيس (Hysteresis) قرنيه (CH) و عامل مقاومت قرنيه‌اي (CRF: Corneal Resistance Factor) حداقل 6 ماه پس از برداشتن بخيه‌ها اندازه‌گيري شدند. تحليل رگرسيون چند متغيره براي بررسي همبستگي بين اندازه تريفاين گيرنده و دهنده، اختلاف اندازه قرنيه گيرنده-دهنده، ضخامت مركزي قرنيه پيوندي (CGT: Corneal Graft Thickness) و مدت زمان پي‌گيري، با مقادير CH و CRF مورد استفاده قرار گرفت. علاوه بر آن عوامل تاثيرگذار بر فشار داخل چشمي (IOP) پس از پيوند نافذ قرنيه نيز بررسي شدند. يافته‌ها: متوسط سن بيماران 1/6±8/29 سال، ضخامت مركزي قرنيه پيوندي، هيسترزيس قرنيه و عامل مقاومت قرنيه‌اي به ترتيب 8/38±5/567 ميكرومتر، 1/2±2/10 ميلي‌متر جيوه و 2/2±1/10 ميلي‌متر جيوه بود. بين هيسترزيس قرنيه و عامل مقاومت قرنيه‌اي رابطه همبستگي مثبت معني‌دار با اندازه تريفاين گيرنده و دهنده و CGT وجود داشت. ارتباط بين ضخامت مركزي قرنيه پيوندي و مدت زمان پي‌گيري نيز معني‌دار بود. مقادير بيش‌تر عامل مقاومت قرنيه‌اي و هيسترزيس قرنيه در گروهي كه اختلاف (Disparity) 5/0 ميلي‌متر بود نسبت به گروهي كه اختلاف 25/0 ميلي‌متر بود مشاهده شد. از ميان متغيرهاي اندازه‌گيري شده فقط هيسترزيس قرنيه و عامل مقاومت قرنيه‌اي، ارتباط مثبت معني‌دار با فشار داخل چشمي داشتند. نتيجه‌گيري: بيومكانيك پيوند به طور واضح با پيوندهاي بزرگ‌تر، اختلاف بيش‌تر ميان قرنيه گيرنده و دهنده و پي‌گيري طولاني‌تر بهبود يافت. ‌اين سنجش‌ها تاثير واضحي بر اندازه‌گيري فشار داخل چشم پس از پيوند نافذ قرنيه داشتند.