وضعيت اشك در بيماران تحت درمان با ايزوترتينويين

Tear Function in Patients under Treatment with Isotretinoin

هدف: بررسي وضعيت اشك در بيماران تحت درمان با ايزوترتينونين مبتلا به آكنه ولگاريس. روش پژوهش: اين مطالعه مداخله‌اي بر روي بيماراني كه كانديد دريافت ايزوترتينويين (آكوتان) براي مدت دو ماه بودند، صورت گرفت. قبل از شروع درمان شرح حال در مورد علايم خشكي چشم و معاينه كامل چشم شامل ارزيابي بهترين ديد اصلاح‌شده، آزمون‌هاي شيرمر و شكست لايه اشكي هم‌چنين بررسي سگمان قدامي توسط اسليت‌لامپ انجام گرفت. در ادامه پس از طي مراحل كامل درمان، دوباره معاينه كامل چشم در اين بيماران به شيوه ذكر شده انجام شد و نتايج مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته‌ها: سي و نه بيمار وارد مطالعه شدند. پيش از شروع درمان پنج بيمار و پس از آن 19 بيمار از خشكي چشم شكايت داشتند (001/0P < ). زمان آزمون شكست لايه اشكي قبل از درمان 1±13 ثانيه بود كه پس ازدرمان به 1±9 ثانيه كاهش يافت (001/0P < ). آزمون شيرمر قبل از درمان2±22 ميلي‌متر بود كه به 5±18 ميلي‌متر تنزل پيدا كرد. پيش از درمان تنها 4 بيمار دچار علايم بلفاريت بودند كه پس از درمان اين ميزان به 19 بيمار افزايش يافت (001/0P < ). نتيجه‌گيري: مصرف ايزوترتينويين با ميزان روزانه 1-5/0 ميلي‌گرم در هر كيلوگرم وزن بدن براي مدت دو ماه با اختلال در ترشح اشك، منجر به ايجاد علايم خشكي چشم و افزايش شدت بلفاريت مي‌گردد.