مدل‌يابي علّي تاب‌آوري هيجاني: نقش دلبستگي به والدين و همسالان، راهبردهاي مقابله‌اي و تنظيم شناختي هيجانات

A Causal Modeling of Emotional Resilience: Parent and peer Attachment, Cognitive Emotion Regulation and Coping Strategies

در پژوهش حاضر نقش واسطه‌گري تنظيم عواطف و راهبردهاي مقابله‌اي در رابطه دلبستگي به والدين و همسالان با تاب‌آوري هيجاني بررسي شد. شركت‌كنندگان پژوهش 304 دانش‌آموز دختر(170نفر) و پسر (134نفر) دبيرستان‌هاي شهر شيراز بودند كه به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. براي اندازه‌گيري متغيرهاي پژوهش از مقياس‌هاي دلبستگي به والدين و همسالان آرمسدن و گرينبرگ، مقياس راهبردهاي مقابله‌اي سندلر و همكاران، پرسشنامه تنظيم شناختي عاطفي گارنفسكاي و كراجي، مقياس بهزيستي رواني كلي و پيترسون، مقياس عاطفه مثبت و عاطفه منفي واتسون و همكاران، و افسردگي كودكان كواكس و بك استفاده شد. پايايي و روايي ابزارها با استفاده از ضريب پايايي آلفاي كرونباخ و تحليل عوامل احراز شد. با استفاده از رگرسيون به شيوه متوالي همزمان و با به‌كار‌گيري مراحل پيشنهادي بارون و كني مدل فرضي تحليل شد. يافته‌ها نشان داد كه الف) دلبستگي به والدين در مقايسه با همسالان پيش‌بيني‌كننده قوي‌تري براي تاب‌آوري هيجاني است. ب) دلبستگي به والدين با راهبردهاي مقابله‌اي فعال و كناره‌گيري و جستجوي حمايت اجتماعي و تنظيم شناختي مثبت رابطه مثبت و با تنظيم شناختي منفي و راهبردهاي مقابله‌اي اجتنابي رابطه منفي دارد. دلبستگي به همسالان نيز فقط با راهبردهاي مقابله‌اي فعال و اجتنابي رابطه مثبت داشته است. ج) به‌طور كلي راهبردهاي مقابله‌اي و تنظيم شناختي مي‌توانند نقش واسطه‌اي در رابطه انواع دلبستگي و تاب‌‌‌آوري هيجاني داشته به‌طوري‌كه دلبستگي به والدين و همسالان به‌طور غير مستقيم و به‌واسطه راهبردهاي مقابله‌اي فعال پيش‌بيني كننده مثبت تاب‌آوري هيجاني و بواسطه راهبرد اجتنابي پيش‌بيني كننده منفي تاب‌آوري هيجاني هستند. دلبستگي به والدين همچنين به‌واسطه راهبرد مقابله‌اي كناره‌گيري تاب‌آوري هيجاني را به شكل مثبت و به‌واسطه راهبرد مقابله‌اي اجتنابي و تنظيم شناختي منفي تاب‌آوري هيجاني را به شكل منفي پيش‌بيني مي‌كند.

This study investigated mediation role of the coping strategies and cognitive emotion regulation in relationship between parent and peer attachment and emotional resilience. Participants were 304: girls (170) and boys (134), students selected from Shiraz high schools. Participants completed the Inventory of Parent and Peer Attachment of Armsden and Greenberg, The cognitive Emotion Regulation Questionnaire of Garnefski and Kraaji, The Childrenʹs Coping Strategies Checklist of Sandler & et.al, Children Depression inventory of Cox and Beck, Posetive And Negative Affect Scale of Watson, and Psychological Well-Being of Kelley & Peterson. To examine reliability of the measures Cronbach alpha coefficient was used. The validity of the measures verified by factor analysis method. he path diagram of hypothetical model tested by Sequential simultaneous regression analyses, according to recommended steps of Baron and Kenny. Results showed that a) parent and peer attachment were directly predictors of emotional resilience, while parent attachment was a stronger predictor. b) Results of multiple regression showed that the parent attachment was a positive predictor of active coping strategies, distracting strategies, support seeking strategies and positive cognitive emotion regulation. Also parent attachment was a negative predictor of avoidance strategies and negative cognitive emotion regulation. Peer attachment was a positive predictor of active coping and avoidance strategies. c) Findings also revealed mediation role of the coping strategies and cognitive emotion regulation in relationship between parent and peer attachment and emotional resilience. In particular, the active coping strategies and the avoidance strategies acted as partial mediator between parent and peer attachment and emotional resilience. The active coping was positive and the avoidance strategies was negative predictor of emotional resilience. Also the distracting strategies and the negative cognitive emotion regulation acted as partial mediator between parent attachment and emotional resilience. The distracting strategies was positive and the negative cognitive emotion regulation was negative predictor of emotional resilience. Implications and suggestion for future studies were discussed.