پول و زمان در نظريه توزيع اقتصاد اسلامي

Money and Time in Islamic Economics’ Distribution Theory

يك نظام اقتصادي متشكل از سه زيرنظام توليد، توزيع و مصرف است كه هسته مركزي هر سه اين ها در روابط بين عوامل توليد و گستره تعاملات نهادي- قراردادي في ما بين آن ها خواهد بود، كه شهيد بزرگوار سيد محمد باقر صدر از آن ها به روابط توزيع پيش و پس از توليد ياد مي كند. بنحوي كه مرز تمايز بين نظام ها و ايديولوژي هاي اقتصادي و حتي رصد و پايش تغييرات مربوط به جريانات و انديشه هاي اقتصادي در تاريخ و قرن اخير نيز در همين مساله نهفته است. اما به اذعان بزرگان اقتصاد، مشكل اساسي مدل هاي انتزاعي و نظري نيوكلاسيك آن جاست كه روابط دروني نظام سرمايه داري را ناديده گرفته و در تمامي اين ساليان،‌ فرض را بر اين داشته اند كه فرق نمي كند كه صاحب سرمايه، نيروي كار را اجاره و استخدام كند و يا كارگر، ‌سرمايه را به استخدام درآورد؟ لذا در اين مقاله ضمن مروري بر مساله و نشان دادن اهميت ترتيبات نهادي و روابط افقي همكارانه و عمودي رييس- عامل،‌ بر نحوه حضور دو نهاده پول يا سرمايه مالي و عامل زمان در تابع توليد از نظر اقتصاد اسلامي تاكيد داشته و نشان خواهيم داد، كه مركز پرگار انديشه اقتصادي، با سوال از ترتيبات نهادي و قراردادي مربوط به نحوه چينش و آرايش نهاده هاي مولد در فرايند توليد، حول نظريه هاي توزيع قبل و بعد از توزيع مي چرخد. از اين رو انديشه اقتصادي اسلام، قرن ها پيش از جريان مدرن، به دو رويكرد افقي و عمودي در اين زمينه عنايت داشته و مرزبندي هاي مشخصي را در نحوه ورود و سهم بري هريك از نهاده هاي مولد مطرح ساخته است.

An economic system is comprised with three sub-systems of production, distribution and consumption, in which the core of the all, is the institutional arrangements among productive resources, known as apriori and apostrori theory of income distribution. Ironically, the neoclassical economists tried to deny the relevance of "capitalism," saying it made no difference whether capital hired labor or labor hired capital. And that is true in the kinds of models that they constructed. But the question was, in the real world, did it make a difference? Furthermore, besides the core economic questions of, what?For whom? By who? How? What quantity? Where? When? Should be produced, there is a neglected question in classical mainstream thought that, who decides and answers for these question, and own the business? By contrast, constructing a theory of take-overs was an important component of the Islamic Economics, in which, who make decisions, and thus who control the firm matters. In this paper we introduce the problem and showing the importance of whether to construct “cooperative” or “principal-agent” institutional arrangements among productive inputs, and exclusively through the conceptual and jurisprudentialcontractual analysis of money and time, defining their positions in Islamic Economics’ distribution theory.