چهارچوبي براي آشكار كردن تاثير مولفه هاي شكل دهنده طرح مايه در كارگاه طراحي معماري

Identifying Design Concept Components

طبق برنامه مصوب كارشناسي ارشد ناپيوسته معماري، هدف محوري در «طرح معماري »2 كه به جنبه هاي معنايي و ارزشي و تبلور آن در طرح نظر دارد، توجه به طرح مايه، توجه به حاصل ادغام عوامل مجزا و متنوع تاثيرگذار بر طراحي، در قالب كليتي واحد، است. از سوي ديگر، پيچيدگي و تنوع اين عوامل شرايطي را ايجاب مي كند كه پاسخ گويي هم زمان و ايجاد نوعي تعادل ميان آن ها، گاه تا مرز ناممكن دشوار مي شود. پس پ يگيري پرسش كليدي مقاله كه «چگونه مي توان تاثير مولفه هاي شكل دهنده طرح مايه را به صورت متمايز بررسي كرد؟ »، مي تواند در روش شناسي طرح اين درس موضوعيت اساسي داشته باشد. با وجود عوامل متعدد ش كل دهنده طرح مايه، شايد بتوان آن ها را با مسامحه در سه مولفه عمده، يعني طراح، مكان طرح، و موضوع طراحي دسته بندي كرد. به منظور آشكار كردن تاثير اين مولفه ها، در يك تجربه آموزشي، به عنوان مورد پژوهي، تمرين هايي متناسب بااين مولفه ها در قالب اسكيس )طراحي كوتاه مدت( برنامه ريزي و اجراشد، كه حاصل آن در جدولي ارايه مي گردد. در اين جدول، هر سطر تغيير و تحول كار دانشجو را در طي مسير تمرين ها نشان ميدهد و هر ستون معرف نسبت و جايگاه هر مولفه در شكل گيري طرح مايه است.اين تجربه ضمن اينكه بهانه اي براي نقد و بررسي طرح در مسير تكويني آن فراهم م يكند، دانش جو را نسبت به مولف ههاي شكل دهنده طرح مايه مشرف مي كند، تا به صورت آگاهانه در مسير «خودتصحيحي » قرار گيرد. نتايج اين پژوهش ضمن اينكه در آموزش طراحي معماري قابل استفاده است، دانشجويان را نسبت به سازوكارهاي فرايند طراحي حساس مي كند.

This paper attempts to find a methodology for an individual analysis of factors affecting the design concept. Such numerous factors could be broadly attributed to three main components: designer, design location, and design subject. To this end, a design project at the B Arch level was selected to demonstrate and test this analysis methodology. In a series of design exercises, the students treated these components. A table was then formed using the results of these exercises. Each row of the table thus demonstrates how a certain design concept has evolved through these exercises. The advantage of this method is that the students acquire a self-conscious understanding of the design process which enables them to ‘autocorrect’ both their design and their process.