نجواي نيازمندان به معبود (1) شرح مناجات مفتقرين

The Whispered Words of the Needy to the Deity (1): the Whispered Supplications of the Utterly Poor

اين مقاله شرحي بر مناجات مفتقرين امام سجاد عليه‏السلام است. كمال مطلوب انسان از طريق عبوديت و بندگي‏اش حاصل مي‏شود. حقيقت بندگي، در بنده و عبد بودن و فقر ذاتي اوست؛ اينكه خداي متعال مالك همه چيز است. فلسفه تشريع برخي عبادات همچون نماز، حج، روزه و... مهر تاييدي بر فقر ذاتي انسان و مالكيت مطلق خداي سبحان است. علاوه براين، عزت و احترام و همه ثروت و دارايي هم از آنِ خداست. طغيان و سركشي انسان در دنيا، نتيجه دوري انسان از خدا و احساس بي‏نيازي از اوست. مناجات مفتقرين امام سجاد عليه‏السلام، گواهي بر فقر و نياز ذاتي انسان به خداست و يادآور اين باور است.

The present paper seeks to elucidate Imam Sajjadʹs "whispered words of utterly poor". Manʹs absolute perfection is realized through his servitude. The reality of servitude means manʹs servanthood and inherent poverty; that is, the Most High God is the Owner of everything. The philosophy of setting down in Shariʹah such acts of worship as prayers, Hajj (pilgrimage to Mecca), fasting, etc is a testimony to manʹs inherent poverty and the Glorified Godʹ absolute ownership. Furthermore, glory, respect and the whole wealth belongs to none but God. Manʹs transgression and rebellion in this world result from his distance from God and his feeling that he is in no need of God. Imam Sajjadʹs "whispered words of the utterly poor" testify to manʹs inherent poverty and need of God confirm this belief