طراحي و آزمون الگويي از پيشايند‌هاي مهم رفتار اجتماع يار دانشجويان دانشگاه شهيد چمران اهواز

Designing and Testing a Model of Important Precedents of Prosocial Behavior in Students of Shahid Chamran University

هدف از پژوهش حاضر طراحي و آزمون الگويي از پيشايند‌هاي مهم رفتار اجتماع يار در دانشجويان دانشگاه شهيد چمران بود. در اين الگو همدلي به عنوان متغير مستقل به طور مستقيم و غيرمستقيم از طريق ميانجي‌‌هاي دين‌داري، هويت اخلاقي و استدلال اجتماع‌يار اخلاقي، رفتار اجتماع‌يار را پيش‌بيني مي‌كند. شركت كنندگان در پژوهش 438 دانشجوي كارشناسي دانشگاه شهيد چمران اهواز بودند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. جهت آزمون الگوي پيشنهادي از روش الگويابي معادلات ساختاري و با استفاده از نرم افزارهاي 18-SPSS و 18-AMOS انجام شد. نتايج حكايت از عدم معني‌داري مسير‌هاي مستقيم همدلي به رفتار اجتماع‌يار، همدلي به استدلال اجتماع‌يار، دين‌داري به رفتار اجتماع‌يار، دين‌داري به استدلال اجتماع‌يار، و استدلال اجتماع‌يار به رفتار اجتماع‌يار بود. با حذف مسير‌هاي غيرمعني‌دار، الگو اصلاح شد. شاخص‌‌هاي برازندگي الگويابي معادلات ساختاري، برازش مناسب الگوي اصلاح شده را نشان مي‌دهند.

The aim of this study was designing and testing a model for precedents of prosocial behavior in students of Shahid Chamran University in Ahvaz. In this model, empathy is independent variable that directly and indirectly predicted prosocial behaviors by mediation of religiosity, moral identity and prosocial moral reasoning using AMOS. 438 undergraduate students were selected by multi-stage cluster random sampling method. Structural equation modeling (SEM) method was used for testing the proposed model. Results showed that the direct paths from empathy to prosocial behavior, empathy to prosocial reasoning, religiosity to prosocial behavior, and prosocial reasoning to prosocial behavior were non-significant. After omitting, non-significant paths, the model fitted the data properly.