آمادگي سازماني جهت استقرار نظام پيشنهادات كاركنان در دانشگاه علوم پزشكي تهران

Study Of Organizational Preparedness For Establishment Of Employees Suggestion Plan In Tehran University Of Medical Sciences

زمينه و هدف: برنامه نظام پيشنهادات كاركنان برنامه‌اي است كه جهت تشويق ايده‌ها و پيشنهادات ارايه شده توسط كاركنان طراحي شده است. استقرار اين نظام نياز به آمادگي سازماني قبلي دارد. لذا هدف از انجام اين پژوهش تعيين ميزان آمادگي سازماني جهت استقرار نظام پيشنهادات كاركنان در دانشگاه علوم پزشكي تهران مي‌باشد. روش بررسي: اين پژوهش از نوع توصيفي ـ تحليلي است كه به صورت مقطعي در سال 1391 در دانشگاه علوم پزشكي تهران اجرا شد. جامعه پژوهش را كليه كاركنان ستادي تشكيل مي‌دادند كه با استفاده از فرمول كوكران تعداد 165 نفر بعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته در حيطه‌هاي فرهنگي، ساختاري و فردي بود. اين پرسشنامه از نظر پايايي و روايي به تاييد رسيد. ضريب پاسخ دهي برابر 92 درصد بدست آمد. از نرم افزار SPSS براي بيان نتايج توصيفي و از آزمون‌هاي Freidman و Anova براي بيان نتايج تحليلي استفاده شد. يافته‌ها : اكثريت كاركنان اعتقاد دارند كه براي استقرار نظام پيشنهادات در دانشگاه، آمادگي فردي و فرهنگي وجود دارد. در صورتي كه اين آمادگي از نظر ساختاري ديده نمي‌شود. نتيجه‌گيري: مهمترين عامل در كند شدن حركت فرايند نظام پيشنهادات مربوط به مشكلات ساختاري است. لذا پيشنهاد مي‌شود اصلاحات لازم در ساختار سازماني دانشگاه در خصوص استقرار موثر نظام پيشنهادات به عمل آيد.

Background and Aim: Employees suggestion plan (ESP) is designed to encourage and improve employees’ participation in developmental planning. The establishment of this system needs cultural, individual and structural preparedness. This study is aimed to determine organizational preparedness in Tehran University of Medical Sciences (TUMS). Materials and Methods: This research was a cross-sectional, descriptive and analytical study conducted in TUMS headquarters in Tehran, Iran. The heterogeneous sample of this study consisted of 155 employees. They were asked to fill out a researcher-made questionnaire to assess their attitude towards organizational preparedness for ESP establishment. The validity and reliability of the questionnaire were confirmed. The data were analyzed by SPSS, and descriptive results were presented. The data were also analyzed by Friedman and ANOVA statistical methods. Results: Most of the employees had a positive attitude towards the existence of individual and cultural preparedness for ESP establishment in TUMS. However, they believed the desired structural preparedness for this process did not exist. Conclusion: The desired organizational preparedness for ESP establishment exists in TUMS, although structural preparedness is not desirable. Therefore, it is suggested that necessary modifications should be made in TUMS organizational structure for effective ESP implementation. Key words: Employees Suggestion Plan, Organizational Preparedness, Tehran University of Medical Sciences (TUMS)