بررسي فقهي و حقوقي سكوت در دادرسي مدني

A Jurisprudential and Legal Review of Silence in Civil Procedure

اثر سكوت بر دادرسي مدني، در دو مورد حايز اهميت است: سكوت طرفين دعوا (خواهان و خوانده) و سكوت در ادله اثبات دعوا. اگرچه قاعده كلي اين است كه سكوت نمي تواند مبين اراده و در نتيجه، واجد اثر حقوقي و هرگونه مسيوليتي گردد؛ سكوت خواهان و خوانده نكول تلقي گشته و داراي اثر مي باشد. در خصوص ادله اثبات دعوا (اقرار، اسناد، شهادت و قسم)، سكوت در شهادت به طور مطلق موجد اثر نيست، ليكن در ساير ادله، در موارد خاصي داراي اثر مي باشد.

The effect of silence in civil litigation is important in two cases: The silence of litigants (plaintiff and defendant) and silence in evidence of proof of claim. Although the general rule is that silence cannot express the will and, therefore, is not entitled to the legal effects and any responsibility, but the silence of plaintiff and defendant has been deemed refusal and it has legal effect. On the case of evidence of proof of claim (confession, documents, testimony and sworn), silence has no effect in the case of testimony absolutely, but in the other evidence, it is effective in certain cases.