كامليت نظام موجود از ديدگاه ابن سينا و ملاصدرا

Completeness of the Present System of Creation from the Perspective of Ibn Sina and Mulla Sadra

مسيله نظام احسن، يكي از مسايلي است كه از ديرباز انديشمندان مختلفي به بحث و تحقيق در مورد آن پرداخته اند؛ ابن سينا و ملاصدرا از كساني هستند كه به صورت جامعي اين مسيله را مطرح كرده‌اند؛ ابن سينا با طرح مسيله علم عنايي خداوند كه سبب ايجاد عالم عيني است و تبيين مسيله شرور، نظام موجود را بهترين نظام ممكن دانسته است. ملاصدرا نيز با تاكيد بر مسيله علم الهي و تبيين شرور و اين‌كه لازمه جهان مادي عدم انفكاك شرور از آن است و همچنين توجه به حكمت و غايتمندي افعال الهي، وجود نظامي بهتر از نظام كنوني را غيرممكن دانسته است. به نظر مي‌‌رسد ديدگاه دو فيلسوف تفاوت بنيادي با هم ندارد جز اين‌كه اين سينا علم عنايي را زايد بر ذات و ملاصدرا آن را عين ذات مي‌‌داند.

The best possible system of creation is one of the issues discussed by different scholars.Ibn Sina and Mulla Sadra are among those raising this issue in a comprehensive way. Raising the issue of creative foreknowledge of God giving rise to the external world and explaining the issue of evils. Ibn Sina has considered the extant system as the best possible system of creation. Emphasizing the issue of divine knowledge. Explaining evils, and considering the inseparability of evils from the material world, and also taking the wisdom and teleonomy of divine acts, Mulla Sadra has considered the existence of a system better than the present one impossible. It seems that there is no fundamental difference between the two philosophers views except that Ibn Sina regards the creative foreknowledge related to the essence while Mulla Sadra considering it the same as the essence