بررسي اثر همخوني بر صفات اقتصادي پيله در ده لاين تجاري كرم ابريشم ايران

Investigation of Inbreeding Effect on Economical Traits of Cocoon in Ten Commercial Silkworm lines of Iran

در اين پژوهش به منظور بررسي اثر همخوني بر صفات اقتصادي از 22268 ركورد 10 لاين تجاري كرم ابريشم موجود در مركز تحقيقات كرم ابريشم كشور شامل لاين‌هاي چيني 32، 104، 110،152 ،154 و ژاپني 31، 103، 107، 151 و153 استفاده شد كه در طي سه سال پي درپي، مشتمل بر چهار دوره پرورشي و دو فصل بهار و تابستان پرورش داده شده بودند. داده ها با استفاده از دو مدل آماري متفاوت تجزيه و تحليل‌ شدند. در مدل نخست ضريب همخوني به عنوان متغير پيوسته كمكي همراه با اثرات ثابت لاين، سال و فصل پرورش و جنس بود و در مدل دوم اثر همخوني به عنوان اثر ثابت دسته بندي شده، همراه ديگر عوامل ياد شده قرار داده شد. در هر دو مدل همه عوامل اثر بسيار معني داري بر همه صفات داشتند (0001/0 > P)، تنها استثنا در اين زمينه اثر غير معني دار همخوني بر وزن قشر پيله در مدل نخست بود. براي بررسي تفاوت ميانگين ها از مقايسه ميانگين هاي حداقل مربعات به روش توكي - كرامر استفاده شد. اختلاف ميانگين‌ها بين سطوح اثرات ثابت در همه صفات، معني‌دار بود (01/0 > P). در مدل نخست، ضريب تابعيت جزيي از ضريب همخوني، در مورد صفات وزن پيله (0001/0 > P) و درصد قشر پيله (01/0 > P) معني دار و در مورد وزن قشر پيله غيرمعني‌دار بود. نتايج اين بررسي نشان داد كه افزايش همخوني در جمعيت هاي كرم ابريشم به طور معني داري سبب افزايش وزن پيله و كاهش درصد قشر پيله مي شود اما اثر معني داري بر وزن قشر پيله ندارد. با توجه به نتايج به دست آمده از اين پژوهش مي توان چنين نتيجه گيري نمود كه افزايش همخوني اثر قابل توجهي بر كميت ابريشم توليدي ندارد. بنابراين احتمالاً افزايش همخوني، حداقل در سطح مورد مطالعه در اين جمعيت، بلامانع خواهد بود.

A total of 22268 records from 10 commercial silkworm lines reared in Iran Silkworm Research Center including Chinese lines of 32, 104, 152, 110 and 154 and Japanese lines of 31, 103, 107, 151 and 153 collected during 3 years in 4 rearing periods in spring and autumn were used for study of effect of inbreeding on economic traits. Two statistical models were used for analysis of the data. In the first model, inbreeding coefficient was considered as a covariate variable along with fixed effects of line, rearing year and season. In the second model, inbreeding effect considered as a classified fixed effect along with other mentioned fixed effects. All effects had highly significant effects (P?0.0001) on all traits. However, the non-significant effect of inbreeding on cocoon shell weight in the first model was an exception. Tukey-Kramer test was used for comparison of means. The means of different levels of each fixed effect were significantly (P? 0.01) different for all traits. In the first model, partial regression coefficients on inbreeding were significant for cocoon weight (P < 0.0001) and cocoon shell percentage (P < 0.01) and not-significant for cocoon shell weight. The results of this study showed that increasing of inbreeding significantly increases the cocoon weight and decreases the cocoon weight percentage, but its effect on cocoon shell weight is not significant. Regarding to the results of this study, it could be concluded that increasing of inbreeding has no noticeable effect on silk quantity. Therefore, increasing of inbreeding, at least, at the studied level of this population, is probably acceptable.